дачака́цца сов. дожда́ться;

чака́ць не дачака́цца — ждать не дожда́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нецярплі́васць ж. нетерпели́вость; нетерпе́ние ср.;

чака́ць з ~сцю — ждать с нетерпе́нием

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фрукт, -а, М -кце, мн. -ы, -аў, м.

1. Ядомы плод якога-н. дрэва або куста (звычайна садовага).

2. перан. Чалавек, ад якога можна чакаць усякіх непрыемнасцей; тып, суб’ект (разм., пагард.).

|| прым. фрукто́вы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Ф. сад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

предвкуша́ть несов. чака́ць (чаго), смакава́ць напе́рад; прадчува́ць; спадзява́цца (на што);

предвкуша́ть удово́льствие адчува́ць прые́мнасць напе́рад;

предвкуша́ть успе́х чака́ць по́спеху, прадчува́ць по́спех, спадзява́цца на по́спех;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Нача́іць ’прадказаць’, пачуваццачакаць’ (Нас.). Да чиіць, чияць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

заста́витьII сов. (обязать) прыму́сіць, заста́віць;

заста́вить ждать себя́ прыму́сіць чака́ць сябе́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыбы́так, -тку, мн. -ткі, -ткаў, м.

1. Сума, на якую даход перавышае выдаткі.

Чысты п.

2. Абагульняючы паказчык фінансавых вынікаў гаспадарчай дзейнасці прадпрыемства.

3. перан. Карысць, выгада (разм.).

Які п. нам з гэтага?

4. Пра з’яўленне патомства (у сям’і, гаспадарцы і пад.; разм.).

Чакаць прыбытку ў хаце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ры́мсціць ’карцець’ (Сцяц., Сцяшк. Сл.), ’чакаць’, ’перачэкваць’ (Гарэц., Яруш.), ри́мсціцьчакаць, цярпець, трываць’ (Нас.), заримсцило ’захацелася’ (Нас.), рымста ’зло, помста’ (люб., Паўлаў. Быў светлы міг), рус. дыял. ры́мсти́ть ’трываць’, уры́мстыть ’вытрываць боль’. Запазычана з літ. rìmti, rìmstu, rimaũ ’быць спакойным’ (Фасмер, 5, 529).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

расхвата́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Тое, што і расхапаць. Чакаць зноў жа не выпадае: могуць усё [панскае дабро] расхватаць. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́дскакам, прысл.

Разм. Падскокваючы (бегчы, перамяшчацца). Дзяўчынка не стала чакаць, пакуль адыдзе аўтобус — пабегла подскакам, на адной назе, далей. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)