кро́ткий лаго́дны, ці́хі, рахма́ны; (смиренный) пако́рлівы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ву́сцішны, -ая, -ае (разм.).

1. Ціхі, спакойны.

В. лес.

2. Страшны, жудасны.

Адной у хаце стала вусцішна (прысл.).

|| наз. ву́сцішнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыкрэ́кнуць

‘выдаць ціхі, адрывісты гук’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыкрэ́кну прыкрэ́кнем
2-я ас. прыкрэ́кнеш прыкрэ́кнеце
3-я ас. прыкрэ́кне прыкрэ́кнуць
Прошлы час
м. прыкрэ́кнуў прыкрэ́кнулі
ж. прыкрэ́кнула
н. прыкрэ́кнула
Загадны лад
2-я ас. прыкрэ́кні прыкрэ́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыкрэ́кнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ціхо́ня, -і, ДМ -ю, Т -ем, м.; ДМ -і, Т -яй (-яю), ж., мн. -і, -хо́нь.

Ціхі, лагодны чалавек.

Ціхонем прыкінуўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адлепята́ць

‘скончыць гаварыць невыразна што-небудзь; скончыць утвараць ціхі шум, шолах’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адлепячу́ адляпе́чам
2-я ас. адляпе́чаш адляпе́чаце
3-я ас. адляпе́ча адляпе́чуць
Прошлы час
м. адлепята́ў адлепята́лі
ж. адлепята́ла
н. адлепята́ла
Загадны лад
2-я ас. адлепячы́ адлепячы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адлепята́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сми́рный ці́хі, спако́йны, ціхмя́ны; (о животных — ещё) рахма́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бязмо́ўны, -ая, -ае.

1. Пазбаўлены магчымасці гаварыць.

Бязмоўная жывёліна.

2. Маўклівы, баязлівы, які не адважыцца слова сказаць.

Ён стаў пануры і б.

3. перан. Ціхі, напоўнены цішынёй.

Б. лес.

|| наз. бязмо́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ці́хенькі, ‑ая, ‑ае.

Памянш.-ласк. да ціхі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аняме́лы, -ая, -ае.

І. Які стаў нямым, страціў здольнасць гаварыць.

2. Які стаў нерухомым.

А. стан.

3. Ціхі, пазбаўлены якіх-н. гукаў.

Анямелае поле.

4. Які страціў адчувальнасць, здранцвелы.

Анямелыя ногі.

|| наз. аняме́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цішэ́йшы, ‑ая, ‑ае.

Выш. ст. да прым. ціхі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)