кве́цень ж., собир. цвет м., цвете́ние ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасі́нены переси́ненный; окра́шенный в си́ний цвет; см. пасіні́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́лер, -ру м.

1. (окраска) цвет;

чырво́ны к. — кра́сный цвет;

асно́ўныя ~ры — основны́е цвета́;

к. тва́ру — цвет лица́;

2. жив. ко́лер;

◊ зіхаце́ць (пераліва́цца) усі́мі ко́лерамі (вясёлкі) — игра́ть все́ми цвета́ми (ра́дуги)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расхвалі́цца, ‑хвалюся, ‑хвалішся, ‑хваліцца; зак.

Разм. Пачаць празмерна хваліцца. На ўвесь зялёны бор Расхваліўся Мухамор, Што пад шапкай — маку цвет — Ён дзяцюк на цэлы свет. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасіні́ць сов. (всё, многое) пересини́ть; окра́сить в си́ний цвет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

све́тнік, -ку м., бот. горицве́т;

○ зязю́льчын с. — куку́шкин цвет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вішнёвы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да вішні. Вішнёвы сад. Вішнёвы цвет. // Прыгатаваны з вішань. Вішнёвае варэнне.

2. Цёмна-чырвоны; колеру вішні. Вішнёвы колер. Вішнёвая сукенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Веснацвет (паэт.) ’веснавая пара, калі краскі пачынаюць буйна цвісці’ (КТС, М. Хведаровіч). Новаўтварэнне ад вясна́ (гл.) і цвет (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вясня́ны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і веснавы. Па каліне цвет вясняны закрасуе мне ізноў. Дубоўка. Дзеці бацькоў сваіх Сёння з паходу чакалі — Беглі бацькоў сустракаць у вясняныя далі. Куляшоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глі́ністы гли́нистый;

~тая гле́ба — гли́нистая по́чва;

г. ко́лер — гли́нистый цвет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)