кінатэ́хніка, ‑і,
Абсталяванне, тэхнічныя сродкі і прыёмы ў кінематаграфіі для вытворчасці і дэманстрацыі
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кінатэ́хніка, ‑і,
Абсталяванне, тэхнічныя сродкі і прыёмы ў кінематаграфіі для вытворчасці і дэманстрацыі
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэтраспекты́ва, ‑ы,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шырокафарма́тны, ‑ая, ‑ае.
1. Зняты на плёнцы, якая шырэй за звычайную (пра фільм).
2. Прызначаны для дэманстрацыі такіх
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сту́дыя, -і,
1. Прадпрыемства па вытворчасці
2. Спецыяльна абсталяванае памяшканне, адкуль вядуцца радыё- ці тэлевізійныя перадачы.
3. Майстэрня мастака або скульптара.
4. Школа або клас падрыхтоўкі мастакоў, скульптараў, артыстаў.
5. Назва некаторых тэатральных калектываў маладых акцёраў.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
семіна́р, ‑а,
1. Практычныя заняткі студэнтаў у вышэйшай навучальнай установе па якому‑н. спецыяльнаму прадмету, тэме; абмеркаванне студэнцкіх ці аспіранцкіх дакладаў.
2. Групавыя заняткі, гурток для павышэння кваліфікацыі, ідэйна-палітычнага ўзроўню.
[Ад лац. seminarium — рассаднік.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фестыва́ль, ‑ю,
Грамадская ўрачыстасць з паказам і праглядам якога‑н. віду мастацтва.
[Фр. festival — урачыстасць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
піка́нтны, ‑ая, ‑ае.
1. Востры на смак, рэзкі.
2.
3.
[Фр. piquant. — калючы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазганя́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе;
1. Сагнаць, прагнаць адкуль‑н. усіх, многіх.
2. Сагнаць з паверхні ўсё, многае.
3. Сагнаць, прымусіць сысціся ў адно месца ўсіх, многіх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фільм, ‑а,
1. Твор кінамастацтва для паказу на экране; тое, што і кінафільм.
2. Тонкая празрыстая плёнка з нанесеным па яе святлоадчувальным слоем, якая ўжываецца для фатаграфічнай і кінематаграфічнай здымкі.
3. Тое, што і фільмакопія.
•••
[Англ. film — абалонка, плёнка.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сту́дыя, ‑і,
1. Майстэрня мастака або скульптара.
2. Школа для падрыхтоўкі мастакоў, скульптараў, артыстаў, дзе вучэбныя заняткі спалучаюцца з творчай практыкай.
3. Спецыяльна абсталяванае памяшканне, з якога вядуцца радыё- і тэлеперадачы або ў якім праводзяцца здымкі кінафільмаў.
[Іт. studio.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)