фильм-о́пера фільм-о́пера, род. фі́льма-о́перы м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фильм-портре́т фільм-партрэ́т, род. фі́льма-партрэ́та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фильм-спекта́кль фільм-спекта́кль, род. фі́льма-спекта́кля м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фільм-бале́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фільм-бале́т фі́льмы-бале́ты
Р. фі́льма-бале́та фі́льмаў-бале́таў
Д. фі́льму-бале́ту фі́льмам-бале́там
В. фільм-бале́т фі́льмы-бале́ты
Т. фі́льмам-бале́там фі́льмамі-бале́тамі
М. фі́льме-бале́це фі́льмах-бале́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фільм-о́пера

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фільм-о́пера фі́льмы-о́перы
Р. фі́льма-о́перы фі́льмаў-о́пер
Д. фі́льму-о́перы фі́льмам-о́перам
В. фільм-о́перу фі́льмы-о́перы
Т. фі́льмам-о́перай
фі́льмам-о́пераю		 фі́льмамі-о́перамі
М. фі́льме-о́перы фі́льмах-о́перах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

варыяскапі́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які характарызуецца зменай памераў і канфігурацыі відарыса на экране ў адпаведнасці са зместам фільма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сеа́нс, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Паказ або выкананне чаго-н. у пэўны прамежак часу без перапынку.

С. адначасовай гульні.

Тры сеансы інгаляцыі.

2. Адзін з некалькіх (у розны час дня) паказаў фільма ў кінатэатры.

Вячэрні с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэжысу́ра, ‑ы, ж.

1. Работа, дзейнасць рэжысёра. Заняцца рэжысурай.

2. Кіраўніцтва пастаноўкай (спектакля, фільма). П’еса ў другой рэжысуры.

3. зб. Кіраўнікі пастаноўкі, рэжысёры. Рашэнне рэжысуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пастано́ўшчык, ‑а, м.

Той, хто ажыццяўляе пастаноўку спектакля або фільма; рэжысёр. Пастаноўшчык [«Гамлета»] зрабіў захады, каб усё, што сказаў драматург, было належным чынам падкрэслена, а галоўнае — не забыта. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перазня́ць, -німу́, -німеш, -німе; -ня́ў, -няла́, -ло́, -лі; -німі; -ня́ты; зак., каго-што.

Зрабіць новую здымку (гл. зняць у 9 і 10 знач.), зняць нанава.

П. план участка.

П. кадр фільма.

|| незак. пераздыма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і перазніма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. перазды́мка, -і, ДМ -мцы, ж.

П. мясцовасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)