уступа́ть несов.
1. (кого, что, кому, чему) уступа́ць;
2. (поддаваться) паддава́цца (каму, чаму);
3. (кому, чему в чём) уступа́ць; саступа́ць; пераступа́ць;
никому́ не уступа́ть в зна́ниях ніко́му не ўступа́ць у ве́дах;
4. (продавать) разг. прадава́ць; (отдавать дешевле) уступа́ць, саступа́ць, пераступа́ць; см. уступи́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уступа́цца I несов. (оказывать поддержку) вступа́ться; см. уступі́цца
уступа́цца II несов., страд. уступа́ться; см. уступа́ць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Нараві́ць ’імкнуцца, намагацца, старацца’ (мін., Жыв. сл.; слонім., Нар. словатв.), ’дагаджаць, гадзіць’ (Нас., Федар., Сцяшк.), ’уступаць, саступаць’ (навагр., З нар. сл.; Юрч.), ’чакаць’: цѣлый часъ норовивъ цебе (Нас.). Гл. нораў.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
спалуча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.
1. гл. спалучыцца.
2. Дастасоўвацца адно да другога, гарманіраваць.
У карціне ўдала спалучаюцца святло і цені.
3. Уступаць у сувязь, уваходзіць у спалучэнне.
Прыметнікі спалучаюцца з назоўнікамі.
4. Служыць працягам адно другога; злучацца.
Два пакоі спалучаюцца са спальняй.
|| наз. спалучэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
акульты́зм, ‑у, м.
Агульная назва містычных вучэнняў, якія сцвярджаюць, быццам у прыродзе існуюць таямнічыя, звышнатуральныя сілы, з якімі людзі нібыта могуць уступаць у зносіны пры дапамозе магічных дзеянняў, заклінанняў і пад.
[Ад лац. occultus — схаваны, тайны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
асацыі́равацца, ‑руецца; зак. і незак., з чым.
Кніжн. Уступіць (уступаць) у сувязь па асацыяцыі (у 3 знач.). У свядомасці чытача фальклорная сапраўднасць звычайна асацыіруецца з уяўленнем аб гераічнай сапраўднасці. У. Калеснік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
канфліктава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак.
Разм. Уступаць у канфлікт з кім‑н., даходзіць да канфлікту. Рашчэня паставіў сабе за мэту быць настойлівым, цвёрдым.., але канфліктаваць з Касцянком не ўваходзіла ў яго планы. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
поступа́ться несов. (чем-л.) адмаўля́цца (ад чаго), уступа́ць (у чым, што); адступа́цца (ад чаго), перапуска́ць (што, чаго).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сутыка́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.
1. гл. сутыкнуцца.
2. Узаемна дакранацца, датыкацца.
С. спінамі.
3. Мець сумежныя бакі; межавацца.
Луг сутыкаецца з пасевамі жыта.
4. перан. Уступаць у якія-н. адносіны, кантакты з кім-, чым-н.; мець справу з кім-, чым-н.
С. з падатковай інспекцыяй.
С. з перакладам паэзіі.
С. з праблемай выбару.
|| наз. сутыка́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Весніць (паэт.) ’рабіць вясёлым, вясеннім, марыць аб надыходзе нечага вясёлага, шчаслівага’, весніцца (паэт.) ’буйнець, разгарацца, станавіцца вясёлым’. Новыя адыменныя ўтварэнні (КТС); параўн. аналагічна ў польск. wiosnować się ’адмалоджвацца, аднаўляцца’, wiosnować ’квітнець’, чэш. jařiti ’станавіцца буйным, вясёлым, хуткім, рэзкім’, rozjařuje se ’прыходзіць (аб вясне)’, укр. весні́ти уступаць у сілу (аб вясне), расцвітаць’. Да вясна́ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)