уступа́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уступа́ю уступа́ем
2-я ас. уступа́еш уступа́еце
3-я ас. уступа́е уступа́юць
Прошлы час
м. уступа́ў уступа́лі
ж. уступа́ла
н. уступа́ла
Загадны лад
2-я ас. уступа́й уступа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уступа́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уступа́ць I несов.

1. в разн. знач. вступа́ть;

2. вступа́ть, входи́ть;

3. (становиться ногой во что-л.) вступа́ть, ступа́ть;

1-3 см. уступі́ць I 1-3

уступа́ць II несов., в разн. знач. уступа́ть; см. уступі́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уступа́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да уступіць ​1 (у 1–4 знач.).

уступа́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да уступіць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уступа́ць, уступі́ць​I разм. (адмовіцца ад чаго-н, саступіць) ábtreten* vt, überlássen* vt; éinräumen vt;

уступа́ць першынство́ j-m den Vórtritt lássen*; j-m den Vórzug gében*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

уступа́ць, уступі́ць​II

1. (уваходзіць) éinrücken vi (s), éinziehen* vi (s); éinmarschieren* vi (s) (пра войскі);

2. (у арганізацыю) (in A) éintreten* vi (s), etw. (D) béitreten* vi (s);

уступа́ць у па́ртыю éiner Partéi béitreten;

3. (распачынаць якое-н дзеянне) eröffnen vt, begínnen* vt, ántreten* vt;

уступа́ць у шлюб юрыд. in den Éhestand treten*

уступа́ць у перамо́вы дып., тс. перан. Verhándlungen eröffnen; Unterhándlungen ánknüpfen; in Unterhándlungen treten*;

уступа́ць у бі́тву вайск. den Kampf eröffnen

4. муз. éinsetzen vi, éinfallen* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

уступі́ць², -уплю́, -у́піш, -у́піць; -у́плены; зак.

1. каго-што каму. Добраахвотна адмовіцца на карысць іншага.

У. свае пазіцыі.

У. месца.

У. дарогу каму-н.

2. каму-чаму і без дап. Пайсці на ўступкі, згадзіцца з чым-н.

У. просьбам.

3. каму-чаму ў чым. Аказацца горшым за каго-, што-н. у якіх-н. адносінах.

Ён нікому не ўступіць у храбрасці.

Яго веды не ўступяць вашым.

4. што каму. Прадаць або, прадаючы, аддаць дзешавей.

У. рэч за пяцьдзясят рублёў.

|| незак. уступа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. усту́пка, -і, ДМ -пцы, ж. (да 1, 2 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уступі́ць¹, -уплю́, -у́піш, -у́піць; зак.

1. у што. Увайсці, уехаць куды-н.

Войскі ўступілі ў горад.

2. у што. Стаць членам, дзеячам, удзельнікам чаго-н.

У. у прафсаюз.

У. у калгас.

3. у што. Пачаць рабіць што-н. або прыйсці ў які-н. стан (у адпаведнасці са знач. наступнага назоўніка).

У. у бой.

У. у спрэчку.

У. у шлюб.

У. у законную сілу.

Новы завод уступіў у строй.

4. у што. Стаць нагой у што-н.

У. у лужыну.

5. на што. Ступіць на каго-, што-н.

У. на нагу.

|| незак. уступа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1—4 знач.).

|| наз. уступле́нне, -я, н. (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уступля́ць

‘уступаць каго-небудзь, што-небудзь; уступаць у што-небудзь, куды-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уступля́ю уступля́ем
2-я ас. уступля́еш уступля́еце
3-я ас. уступля́е уступля́юць
Прошлы час
м. уступля́ў уступля́лі
ж. уступля́ла
н. уступля́ла
Загадны лад
2-я ас. уступля́й уступля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уступля́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

канфліктава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; незак., з кім (разм.).

Уступаць у канфлікт, канфлікты.

К. з адміністрацыяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канкуры́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак., з кім-чым у чым.

Уступаць у канкурэнцыю з кім-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)