ві́лачнік м.

1. черено́к вил (ухва́та);

2. у́гол у пе́чки, где стоя́т ухва́ты и други́е ку́хонные принадле́жности

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тупо́й прям., перен. тупы́;

тупо́й нож тупы́ нож;

тупо́й взгляд тупы́ по́гляд;

тупо́й челове́к тупы́ чалаве́к;

тупо́й у́гол мат. тупы́ ву́гал.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шара́хнуцца сов., в разн. знач. шара́хнуться;

ш. з перапу́ду ўбок — шара́хнуться с перепу́гу в сто́рону;

ш. аб ву́гал — шара́хнуться об у́гол

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

По́куць ’кут у хаце, дзе віселі абразы і стаяў стол’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ), ’галоўны кут у хаце’ (Сцяшк. Сл.), ’ганаровае месца ў куце пад абразамі’ (Нас.), по́кут, по́куць ’тс’ (Бяльк.), по́куць, по́куцье ’тс’ (ТС). Укр. по́куть, по́куття ’тс’, рус. покуть ’тс’. Этнаграфічныя адпаведнікі ёсць у ст.-швед. drotsäte ’ганаровае месца’ < швед. дыял. dröste ’лаўка ля сцяны насупраць уваходных дзвярэй; ганаровае месца’; літ. krikštãsuolė ’ганаровае месца, дзе дзве лавы сыходзяцца за сталом, утвараючы кут’, таксама krikštãsuolis ’тс’, рус. красный угол ’тс’ (Непакупны, Общ. лекс., 56–57). Ад по- і кут (гл.), да семантыкі гл. кут ’пачэснае месца ў хаце’ (Шат.), першапачаткова, відаць, ’найбольш абароненае месца’, як бачна з пакутаць ’загарадзіць’, гл. кутаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

забива́ться

1. в разн. знач. забіва́цца; (забираться в угол и т. п. — ещё) зашыва́цца; см. заби́ться;

2. страд. забіва́цца; уганя́цца; рэ́зацца; кало́цца; см. забива́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

склоне́ние

1. (действие) схіле́нне, -ння ср.;

2. физ., астр. схіле́нне, -ння ср.;

магни́тное склоне́ние магні́тнае схіле́нне;

у́гол склоне́ния ву́гал схіле́ння;

2. грам. склане́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проціле́глы

1. в разн. знач. противополо́жный, проти́вный;

п. бок ву́ліцы — противополо́жная (проти́вная) сторона́ у́лицы;

~лая ду́мка — противополо́жное мне́ние;

2. мат. противолежа́щий;

п. ву́гал — противолежа́щий у́гол

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

центра́льный в разн. знач. цэнтра́льны;

центра́льная у́лица цэнтра́льная ву́ліца;

центра́льный у́гол мат. цэнтра́льны ву́гал;

центра́льная не́рвная систе́ма цэнтра́льная нерво́вая сістэ́ма;

центра́льное отопле́ние цэнтра́льнае ацяпле́нне;

центра́льный вопро́с цэнтра́льнае пыта́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

затка́ць сов.

1. (начать ткать) затка́ть;

2. (покрыть сплошь тканым узором) затка́ть;

3. (затянуть густой сетью) затка́ть, заплести́;

паву́к ~ка́ў кут павуці́ннем — пау́к затка́л (заплёл) у́гол паути́ной

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

о́стрый в разн. знач. во́стры;

о́стрый нож во́стры но́ж;

о́стрый ум во́стры ро́зум;

о́стрый со́ус во́стры со́ус;

о́страя боль во́стры боль;

о́стрый у́гол мат. во́стры ву́гал;

◊

о́стрый язы́к во́стры язы́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)