ачыкры́жваць
‘наразаць тонкімі скібамі хлеб, тачыць (есці) што-небудзь па-мышынаму’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ачыкры́жваю |
ачыкры́жваем |
| 2-я ас. |
ачыкры́жваеш |
ачыкры́жваеце |
| 3-я ас. |
ачыкры́жвае |
ачыкры́жваюць |
| Прошлы час |
| м. |
ачыкры́жваў |
ачыкры́жвалі |
| ж. |
ачыкры́жвала |
| н. |
ачыкры́жвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ачыкры́жвай |
ачыкры́жвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ачыкры́жваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
пра́віць², пра́ўлю, пра́віш, пра́віць; пра́ўлены; незак., што.
1. Рамантаваць, папраўляць.
П. хамут.
2. Выпраўляць памылкі ў чым-н.
П. карэктуру.
3. Тачыць, вастрыць.
П. брытву.
|| наз. пра́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ля́сы: тачы́ць л. разг. точи́ть ля́сы, точи́ть баля́сы, баля́сничать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
папатачы́ць, ‑тачу, ‑точыш, ‑точыць; зак., што і чаго.
Разм. Тачыць доўга, неаднаразова (на станку і пад.); натачыць многа (дэталей і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зата́чиватьII несов. (делать острым) вастры́ць, заво́стрываць; (на точиле) тачы́ць, зато́чваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
точи́тьII несов. (делать дыры, изъяны) тачы́ць;
червь то́чит де́рево чарвя́к то́чыць дрэ́ва.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Вайстры́ць ’тачыць’ (Гарэц.). Гл. вастрыць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
*Тача́ць, точа́ць ’соваць’: не точай рукі к ножу (ТС), сюды ж тачы́ць (точи́ть) ’соваць, працягваць’ (Нас.). Відаць, да прасл. *tačati ’перасоўваць, перакульваць, рухаць’, шматкратнага дзеяслова ад *točiti, гл. тачыць 1.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
отта́чивать несов.
1. (делать острым) наво́стрываць, вастры́ць; (на точиле) нато́чваць, тачы́ць;
2. перен. адто́чваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Адтачы́цца ’адкарміцца, паправіцца’ (Яўс.). Відаць, да тачыць ’грызці’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)