ачыкры́жваць

‘наразаць тонкімі скібамі хлеб, тачыць (есці) што-небудзь па-мышынаму’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ачыкры́жваю ачыкры́жваем
2-я ас. ачыкры́жваеш ачыкры́жваеце
3-я ас. ачыкры́жвае ачыкры́жваюць
Прошлы час
м. ачыкры́жваў ачыкры́жвалі
ж. ачыкры́жвала
н. ачыкры́жвала
Загадны лад
2-я ас. ачыкры́жвай ачыкры́жвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ачыкры́жваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пра́віць², пра́ўлю, пра́віш, пра́віць; пра́ўлены; незак., што.

1. Рамантаваць, папраўляць.

П. хамут.

2. Выпраўляць памылкі ў чым-н.

П. карэктуру.

3. Тачыць, вастрыць.

П. брытву.

|| наз. пра́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ля́сы: тачы́ць л. разг. точи́ть ля́сы, точи́ть баля́сы, баля́сничать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папатачы́ць, ‑тачу, ‑точыш, ‑точыць; зак., што і чаго.

Разм. Тачыць доўга, неаднаразова (на станку і пад.); натачыць многа (дэталей і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зата́чиватьII несов. (делать острым) вастры́ць, заво́стрываць; (на точиле) тачы́ць, зато́чваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

точи́тьII несов. (делать дыры, изъяны) тачы́ць;

червь то́чит де́рево чарвя́к то́чыць дрэ́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вайстры́цьтачыць’ (Гарэц.). Гл. вастрыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Тача́ць, точа́ць ’соваць’: не точай рукі к ножу (ТС), сюды ж тачы́ць (точи́ть) ’соваць, працягваць’ (Нас.). Відаць, да прасл. *tačati ’перасоўваць, перакульваць, рухаць’, шматкратнага дзеяслова ад *točiti, гл. тачыць1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

отта́чивать несов.

1. (делать острым) наво́стрываць, вастры́ць; (на точиле) нато́чваць, тачы́ць;

2. перен. адто́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Адтачы́цца ’адкарміцца, паправіцца’ (Яўс.). Відаць, да тачыць ’грызці’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)