імправіза́тарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да імправізатара. Імправізатарскі талент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ску́льптарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да скульптара. Скульптарскі талент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самабы́тны самобы́тный;

~ная культу́ра — самобы́тная культу́ра;

с. та́лент — самобы́тный тала́нт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эксперымента́тарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да эксперыментатара, належыць, уласцівы яму. Эксперыментатарскі талент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пісьме́нніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пісьменніка, уласцівы пісьменніку. Пісьменніцкія нататкі. Пісьменніцкі талент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самобы́тный самабы́тны;

самобы́тная культу́ра самабы́тная культу́ра;

самобы́тный тала́нт самабы́тны та́лент.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

задушэ́ўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць задушэўнага. Паэтычны талент Паўлюка Труса вызначаецца глыбокай лірычнай задушэўнасцю і шчырасцю. Хведаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыро́джаны, -ая, -ае.

1. Уласцівы ад нараджэння.

П. імунітэт.

П. парок сэрца. П. талент.

2. Які ў найвышэйшай ступені валодае якімі-н. уласцівасцямі, якасцямі для якой-н. дзейнасці.

П. тэхнік. П. мастак.

|| наз. прыро́джанасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самаро́дны прям., перен. саморо́дный;

с. мета́л — саморо́дный мета́лл;

с. та́лент — саморо́дный тала́нт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надзвыча́йны, -ая, -ае.

1. Выключны па якіх-н. якасцях.

Гэта быў н. талент.

2. Незвычайны, які вылучаецца адметнымі рысамі.

Надзвычайныя падзеі.

3. Крайні, выключны.

Надзвычайныя меры пакарання.

4. Экстранны, спецыяльна прызначаны, прыняты, скліканы.

Н. з’езд.

|| наз. надзвыча́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)