корж, каржа, м.
Прэснае, сухое печыва з мукі; праснак. Пячы каржы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адцяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што (разм.).
1. Доўга пранасіць абутак, адзенне.
Адцягаў кажух гадоў пяць.
2. Адцягнуць у некалькі заходаў.
Адцягалі за гадзіну сухое вецце.
|| незак. адця́гваць, -аю, -аеш, -ае (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
церушы́ць, церушу́, цяру́шыш, цяру́шыць; незак.
1. што. Пераціраць, здрабняць што-н. сухое.
2. што і чым. Прымушаць што-н. сыпацца, падаць.
Ц. соль на хлеб.
3. Ісці, імжэць (пра дробны снег, дождж).
|| наз. церушэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ры́слінг, ‑у, м.
1. Сорт белага вінаграду.
2. Белае сухое віно, атрыманае з гэтага вінаграду.
[Ням. Riesling.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Буйра́к ’сухое рэчышча’. Гл. байра́к 1.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сухме́нь ’сухое гарачае надвор’е’ (ТСБМ, Ласт., Байк. і Некр., Нас., Гарэц., Мат. Гом., Растарг.), ’сухое месца’ (Нас.; слаўг., Яшк.), ’сухое месца паміж балотамі’ (ц.-палес., Талстой, Геогр., 128), сукмеɣннік ’грудок на балоце; падсохлая глеба ў берага’ (< сухменнік) (зах.-палес., Талстой, там жа), сухмі́нь ’сухое месца’ (слаўг., Яшк.). Укр., рус. сухме́нь ’сухое месца’ і да т. п.; дакладную паралель бачыць у літ. sausmenà ’сухое месца’ Аткупшчыкоў (Этимология–1984, 193). Дэрываты ад сухі (Фасмер, 3, 813) з фармантам ‑мень/‑мінь; да суфіксацыі гл. Сцяцко, Афікс. наз., 76. З іншым суф. ‑ель‑ сухме́ль ’цеплата, суш’ (круп., Сл. ПЗБ), сюды ж сухмельня ’ёўня’ (Мат. Маг.). Паводле Карскага (2–3, 29), у выніку змены ранейшага суф. ‑ман‑ пад уздзеяннем суф. *‑men‑, які ўтвараў асновы на зычны, параўн. сухмя́ны ’сухі’ (Ласт.), сухме́ць ’засуха’ (Касп.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
куп’ё, ‑я, м., зб.
Купіны. Лес скончыўся, і пачалося сухое балота з высокім куп’ём, старымі абгарэлымі пнямі. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бурало́мны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да буралому. Бураломнае дрэва, даўно сухое, ляжала пад навіссю галля і вецця. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мало́цца, мелецца; незак.
1. Раздрабняцца на муку, размолвацца. Сухое жыта добра мелецца.
2. Зал. да малоць (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
крэ́кер, ‑у, м.
1. Сухое пячэнне з дражджавога заквашанага цеста.
2. звычайна мн. (крэ́керы, ‑аў). Канцэнтрат у форме высушаных скрылёчкаў бульбы.
[Англ. cracker.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)