змане́жыць
‘аб'ездзіць (каня) на правілах манежнай язды; змучыць, стаміць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
змане́жу |
змане́жым |
| 2-я ас. |
змане́жыш |
змане́жыце |
| 3-я ас. |
змане́жыць |
змане́жаць |
| Прошлы час |
| м. |
змане́жыў |
змане́жылі |
| ж. |
змане́жыла |
| н. |
змане́жыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
змане́ж |
змане́жце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
змане́жыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
здаро́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., каго-што.
Стаміць, змучыць (у дарозе).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ператрэнірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго.
Спец. Стаміць працяглай, празмернай трэніроўкай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
изма́ять сов., прост. зму́чыць; (изнурить) змардава́ць; (утомить) замары́ць, стамі́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
загайда́ць¹, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і заго́йдаць¹, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., звычайна безас., каго (што).
Гайданнем стаміць, выклікаць галавакружэнне, моташнасць.
Мяне загайдала ў самалёце.
|| незак. заго́йдваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зашту́рхаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.
Стаміць, замучыць частымі штуршкамі. Заштурхалі ў натоўпе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
патамі́ць, ‑тамлю, ‑томіш, ‑томіць; зак., каго.
Стаміць усіх, многіх. Патаміць коней у дарозе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прытано́жыць ’змарыць, стаміць; надакучыць, абрыдзець’ (Ян.). Няясна. Магчыма, кантамінацыя прытамі́ць і абязно́жыць < нага́.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
заганя́ць², -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., каго (разм.).
1. Змарыць, давесці да стомы, прымушаючы многа хадзіць, бегаць і пад.
З. каня.
2. перан. Стаміць працай, шматлікімі даручэннямі і пад.
Вы ўжо гэтага хлопчыка зусім заганялі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
утамі́ць, утамлю, утоміш, утоміць; зак., каго-што.
Давесці да ўтомы; стаміць, змарыць. Утаміць каня. Утаміць рукі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)