Verbum

папле́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Таварыш па справе, саратнік.

Паплечнікі па барацьбе.

|| ж. папле́чніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

заціка́ўленасць, -і, ж.

1. гл. зацікавіцца, зацікавіць.

2. Матэрыяльны, практычны інтарэс да чаго-н.

Матэрыяльная з.

З. у справе.

спрактыкава́цца, -ку́юся, -ку́ешся, -ку́ецца; -ку́йся; зак.

Набыць вопыт, навык у якой-н. справе.

С. ў рашэнні задач па фізіцы.

футрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак., што.

1. У тэхніцы: абліцоўваць унутраную паверхню чаго-н. вогнетрывалымі або хімічна стойкімі матэрыяламі.

Ф. металургічную печ.

2. У кравецкай справе: падшываць футрам вопратку.

3. У сталярскай справе: абшываць дошкамі, абшалёўваць.

|| наз. футрава́нне, -я, н. і футро́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж.

фанаты́чны, -ая, -ае.

1. гл. фанатызм.

2. Прасякнуты фанатызмам, уласцівы фанатыку.

Фанатычная адданасць справе.

|| наз. фанаты́чнасць, -і, ж.

Ф. перакананняў.

дэзарганіза́цыя, -і, ж.

Парушэнне парадку, дысцыпліны, звычайнай дзейнасці ў якой-н. справе, рабоце і пад.

Д. вытворчасці.

|| прым. дэзарганізацы́йны, -ая, -ае.

архіві́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па архіўнай справе.

|| ж. архіві́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

зару́чка, -і, ДМ -чцы, ж. (разм.).

Магчымасць атрымаць дапамогу, садзеянне ў якой-н. справе з боку каго-н.

Мець заручку.

спе́шка, -і, ДМ -шцы, ж.

Старанне зрабіць што-н. як мага хутчэй; паспешнасць.

Спешкі ў такой справе не можа быць.

дасье́, нескл., н.

Збор дакументаў па якім-н. пытанні, справе, асобе, а таксама папка з такімі дакументамі.

Завесці д. на каго-н.