гардэро́бшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Служачы пры гардэробе (у 2 знач.).

|| ж. гардэро́бшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. гардэро́бшчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паслужы́ць, -ужу́, -у́жыш, -у́жыць; зак.

1. гл. служыць.

2. Пабыць некаторы час, служачы дзе-н.

Паслужыў тры гады ў ваенна-марскім флоце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

служа́ка, -і, мн. -і, -жа́к, м. (разм.).

1. Вопытны, старанны служачы (звычайна пра ваеннага).

2. Той, хто выслужваецца перад кім-н.; паслугач.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

таксіро́ўшчык, ‑а, ж.

Служачы, які займаецца таксіроўкай грузаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трамва́йшчык, ‑а, м.

Работнік або служачы трамвайнага транспарту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гардэро́бшчык, ‑а, м.

Служачы пры гардэробе (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

картатэ́ччык, ‑а, м.

Служачы, які складае картатэку, загадвае картатэкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бутафо́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Тэатральны служачы, адказны за бутафорыю (у 1 знач.), а таксама майстар, які яе вырабляе.

|| прым. бутафо́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

здзе́льшчык, ‑а, м.

Рабочы або служачы, які выконвае здзельную работу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клерк, ‑а, м.

Пісар, канторскі служачы ў некаторых капіталістычных краінах.

[Фр. clerc.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)