срэбралі́тны, ‑ая, ‑ае.

Абл. Светлы, як срэбра, нібы выліты са срэбра. І дзе на свеце ёсць такая, Як Нёман, рэчанька другая? Тут хвалі светлы, срэбралітны, А беражкі — ну, аксамітны. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

све́тленькі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Ласк. да светлы (у 1–4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэ́зій, ‑ю, м.

Хімічны элемент, вельмі мяккі светлы метал з залаціста-жоўтым адценнем.

[Ад лац. caesius — блакітны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лі́пец, ‑пцу, м.

Абл. Ліпавы мёд. Светлы змрок загусцеўся, як ліпец у ліпаўках. Барадулін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

віднава́ты, ‑ая, ‑ае.

Не зусім цёмны, крыху светлы. Калі віднаватая ноч, то працуюць і ноччу. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

светла...,

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «светлы» (у 3 знач.), напрыклад: светлавалосы, светлатвары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вы́светліць (БРС). Да светлы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

шрыфт, -ту м., в разн. знач. шрифт;

○ гаты́чны ш. — готи́ческий шрифт;

све́тлы ш. — све́тлый шрифт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

така́й, ‑ю, м.

Сорт дэсертнага венгерскага віна. Яно [возера Балатон] гарыць па небакрай, Як светлы, малады такай У чарцы з сонечнага шкла. Танк.

[Ад геагр. назвы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Све́тлік ‘прыстасаванне для асвятлення хаты лучынай’ (Сцяшк.). Да светлы, святло (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)