руба́ха кашу́ля, -лі ж., саро́чка, -кі ж.;

руба́ха-па́рень душа́-хло́пец.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ільняны́ і (пасля галосных) льняны́, -а́я, -о́е.

1. Які мае адносіны да лёну, да яго апрацоўкі.

Ільняное валакно.

І. алей.

Ільняная сарочка.

Ільняная прамысловасць.

2. перан. Які колерам і мяккасцю нагадвае валакно лёну.

Ільняныя валасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

руба́шка

1. (одежда) кашу́ля, -лі ж., саро́чка, -кі ж.;

ве́рхняя руба́шка ве́рхняя кашу́ля (саро́чка);

ни́жняя руба́шка спо́дняя кашу́ля (саро́чка);

шёлковая руба́шка шаўко́вая кашу́ля (саро́чка);

2. карт. пле́чы, род. плеч и плячэ́й ед. нет;

3. (оболочка плода в утробе матери) кашу́ля, -лі ж., саро́чка, -кі ж.;

4. (суперобложка) тип. суперво́кладка, -кі ж.;

5. (оболочка) спец. абало́нка, -кі ж.;

роди́ться в руба́шке нарадзі́цца ў кашу́лі (у саро́чцы);

оста́ться (оста́вить) в одно́й руба́шке заста́цца (пакі́нуць) у адно́й кашу́лі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Руба́шка ’кашуля’, ’верхні слой чаго-небудзь’ (ТСБМ), ’менструацыя’ (ТС), руба́хасарочка, кашуля’ (ТС), рубашно́ ’пагард. да рубашка’ (Клім.). Рус. руба́шка ’кашуля, сарочка’, руба́ха ’тс’. Лічыцца запазычаннем з рус. рубашка < рубаха < ст.-рус. рубъ ’кавалак, абрывак тканіны; дрэннае адзенне’ < прасл. *rǫbъ/*rǫba ’кавалак, адрэз тканіны’ (гл. руб). Параўн. аднак рубацёнка ’кашуліна’ (Юрч.), славен. дыял. robačaсарочка’ (Зб. Логару, 92).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

блу́за, ‑ы, ж.

Мужчынская верхняя рабочая сарочка без пояса. Парусінавая блуза. Рабочая блуза. // Уст. Прасторная хатняя жаночая кофта.

[Фр. blouse.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памакрэ́ць, ‑эе; зак.

Стаць макраватым, мокрым. Сарочка памакрэла, асабліва пад пахамі ды на спіне, і прыліпла шчыльна да цела. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

соро́чка саро́чка, -кі ж., кашу́ля, -лі ж.;

роди́ться в соро́чке шутл. нарадзі́цца ў кашу́лі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пракура́т, ‑а, М ‑раце, м.

Абл. Прайдзісвет. [Бабуля:] — Не чапай ты яго, пракурата. Я ж кажу, няхай яго сарочка так не чапае. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шарачко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шарачку; пашыты з шарачку. Чалавек, апрануты па-вясковаму напалавіну — шарачковыя пафарбаваных штаны, даматканая сарочка. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэ́ніска, ‑і, ДМ ‑нісцы; Р мн. ‑сак; ж.

Сарочка з кароткімі рукавамі, звычайна трыкатажная. [Рамір] быў у бэзавай тэнісцы, якая прыгожа аблягала цела гімнаста. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)