калчада́н, -у, м.

Руда, якая складаецца пераважна з сярністых мінералаў.

Серны к.

Медны к.

|| прым. калчада́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цынкі́т, -у, М -кі́це, м.

Мінерал чырвонага колеру, цынкавая руда, якая служыць для атрымання цынку.

|| прым. цынкі́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

малібдэ́навы в разн. знач. молибде́новый;

м. дрот — молибде́новая про́волока;

~вая руда́ — молибде́новая руда́;

м. камбіна́т — молибде́новый комбина́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цы́нкавы в разн. знач. ци́нковый;

ц. заво́д — ци́нковый заво́д;

~вая руда́ — ци́нковая руда́;

~вае вядро́ — ци́нковое ведро́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ртуць, -і, ж.

Хімічны элемент, вадкі метал серабрыста-белага колеру.

Жывы як р. (вельмі рухавы).

|| прым. рту́тны, -ая, -ае.

Ртутная руда.

Р. тэрмометр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апаты́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да апатыту. Апатытавая руда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

і́ндыевы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да індыю. Індыевая руда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ві́смутавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вісмуту. // Багаты вісмутам. Вісмутавая руда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

барні́т, ‑у, М ‑ніце, м.

Каштоўная медная руда, сульфід медзі і жалеза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свінча́к, ‑у, м.

Руда, якая ўтрымлівае свінец з серай у суцэльнай масе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)