пратра́ціцца, ‑трачуся, ‑трацішся, ‑трапіцца; зак.

Зрабіць вялікія затраты, расходы. Пратраціцца на рамонт кватэры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́касны, -ая, -ае.

1. гл. якасць.

2. Высокай якасці, лепшы.

Якасныя сталі.

Я. рамонт.

○

Якасны прыметнік — у граматыцы: прыметнік, што абазначае якасць, уласцівасць прадмета.

|| наз. я́каснасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шынарамо́нтны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рамонту шын; які робіць рамонт шын. Шынарамонтны завод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́кавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дока. Докавыя збудаванні. // Які робіцца ў доках. Докавы рамонт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рамо́нтны ремо́нтный, почи́ночный;

~ная брыга́да — ремо́нтная брига́да; см. рамо́нт I

рамо́нтны II воен., с.-х. ремо́нтный;

~ная камі́сія — ремо́нтная коми́ссия;

~ная ма́тка — ремо́нтная ма́тка; см. рамо́нт II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прафілакты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прафілактыкі. Прафілактычны рамонт машын. // Які прызначаецца, служыць для прафілактыкі. Прафілактычныя сродкі. Прафілактычныя прышчэпкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Рэпара́цыя ’аперацыя’ (Сл. ПЗБ). З польск. reperacja ’рамонт; папраўка’. Перанос паводле гукавога і семантычнага падабенства.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

папераджа́льны

1. предвари́тельный;

п. рамо́нт — предвари́тельный ремо́нт;

2. предупреди́тельный;

п. дыкта́нт — предупреди́тельный дикта́нт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вулканіза́цыя ’рамонт гумавых прадметаў шляхам зваркі’. Праз рус. вулканиза́ция з англ. vulkanization (Шанскі, 1, В, 213).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рамантава́нне ​1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рамантаваць ​1; рамонт ​1.

рамантава́нне ​2, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рамантаваць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)