рамо́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. рамо́нт
Р. рамо́нту
Д. рамо́нту
В. рамо́нт
Т. рамо́нтам
М. рамо́нце

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

рамо́нт¹, -у, М -нце, м.

Ліквідацыя пашкоджанняў, паломак.

Р. абутку.

Капітальны р. кватэры.

|| прым. рамо́нтны, -ая, -ае.

Рамонтныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рамо́нт², -у, М -нце, м. (спец.).

1. Папаўненне табуна або статка маладняком.

2. Ліквідацыя зрэджанасці пасеваў, прысад насеннем, саджанцамі і пад.

Р. вінаградніку.

|| прым. рамо́нтны, -ая, -ае.

Р. маладняк.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рамо́нт I, -ту м. ремо́нт; почи́нка ж., чи́нка ж.;

○ капіта́льны р. — капита́льный ремо́нт

рамо́нт II, -ту м., воен., с.-х. ремо́нт;

р. пагало́ўя жывёлы — ремо́нт поголо́вья скота́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рамо́нт ​1, ‑у, М ‑нце, м.

Ліквідацыі пашкоджанняў, паломак. Рамонт абутку. Рамонт кватэры. □ Мікалай Буткавец — вядомы ў акрузе майстар па рамонту збруі — суткамі не разгінаўся над хамутамі і набадрамі. Курто. [Паравоз] пабегаў семдзесят тысяч кіламетраў і зараз па праву і па неабходнасці становіцца на .. рамонт. Лось.

[Фр. remonter.]

рамо́нт ​2, ‑у, М ‑нце, м.

Спец.

1. Папаўненне табуна або статка маладняком.

2. Ліквідацыя зрэджанасці пасеваў, прысад насеннем, саджанцамі і пад. Рамонт вінаградніку.

[Фр. remonte.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рамонт

т. 13, с. 303

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рамо́нт м

1. Reparatúr f -, -en, Áusbesserung f - (папраўка абутку і г. д); Instándsetzung f - (прывядзенне ў спраўны стан); Überhólung f - (машын і г. д);

2. Renovíerung [-´vi:-] f - (будынка, памяшкання);

тэрміно́вы рамо́нт Schnéllreparatur f -;

дро́бны рамо́нт kléine Reparatúr(en);

зачы́нена на рамо́нт wégen Renovíerung geschlóssen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Рамо́нт ’ліквідацыя пашкоджанняў, паломак’ (ТСБМ), рамантава́ць ’папраўляць, аднаўляць’ (там жа). Параўн. рус. ремонт ’тс’, болг. ремонт ’тс’. З франц. remonte ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

капіта́льны рамо́нт

т. 8, с. 26

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рамонт статка

т. 13, с. 303

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)