рамо́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. рамо́нт
Р. рамо́нту
Д. рамо́нту
В. рамо́нт
Т. рамо́нтам
М. рамо́нце

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рамо́нт¹, -у, М -нце, м.

Ліквідацыя пашкоджанняў, паломак.

Р. абутку.

Капітальны р. кватэры.

|| прым. рамо́нтны, -ая, -ае.

Рамонтныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рамо́нт², -у, М -нце, м. (спец.).

1. Папаўненне табуна або статка маладняком.

2. Ліквідацыя зрэджанасці пасеваў, прысад насеннем, саджанцамі і пад.

Р. вінаградніку.

|| прым. рамо́нтны, -ая, -ае.

Р. маладняк.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рамо́нт I, -ту м. ремо́нт; почи́нка ж., чи́нка ж.;

○ капіта́льны р. — капита́льный ремо́нт

рамо́нт II, -ту м., воен., с.-х. ремо́нт;

р. пагало́ўя жывёлы — ремо́нт поголо́вья скота́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рамо́нт ​1, ‑у, М ‑нце, м.

Ліквідацыі пашкоджанняў, паломак. Рамонт абутку. Рамонт кватэры. □ Мікалай Буткавец — вядомы ў акрузе майстар па рамонту збруі — суткамі не разгінаўся над хамутамі і набадрамі. Курто. [Паравоз] пабегаў семдзесят тысяч кіламетраў і зараз па праву і па неабходнасці становіцца на .. рамонт. Лось.

[Фр. remonter.]

рамо́нт ​2, ‑у, М ‑нце, м.

Спец.

1. Папаўненне табуна або статка маладняком.

2. Ліквідацыя зрэджанасці пасеваў, прысад насеннем, саджанцамі і пад. Рамонт вінаградніку.

[Фр. remonte.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рамонт

т. 13, с. 303

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рамо́нт м.

1. Reparatúr f -, -en, Áusbesserung f - (папраўка абутку і г. д.); Instándsetzung f - (прывядзенне ў спраўны стан); Überhólung f - (машын і г. д.);

2. Renovíerung [-´vi:-] f - (будынка, памяшкання);

тэрміно́вы рамо́нт Schnéllreparatur f -;

дро́бны рамо́нт kléine Reparatúr(en);

зачы́нена на рамо́нт wégen Renovíerung geschlóssen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

рамо́нт

(фр. remonte)

1) ліквідацыя пашкоджанняў, паломак;

2) уст. папаўненне табуна або статка маладняком.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Рамо́нт ’ліквідацыя пашкоджанняў, паломак’ (ТСБМ), рамантава́ць ’папраўляць, аднаўляць’ (там жа). Параўн. рус. ремонт ’тс’, болг. ремонт ’тс’. З франц. remonte ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Бягучы рамонт 2/510; 8/460

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)