пачыта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е;
1. што і без
2. што. Прачытаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пачыта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е;
1. што і без
2. што. Прачытаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
захапля́ючы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Апо́весць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дачыта́ць, -та́ю, -та́еш, -та́е; -та́ны;
1. Скончыць чытанне чаго
2. Прачытаць да якога
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
трохто́мны, ‑ая, ‑ае.
Які складаецца з трох тамоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сентымента́льны, -ая, -ае.
1. Заснаваны на прынцыпах сентыменталізму (у 1
2. Залішне чуллівы, пяшчотны, здольны лёгка расчуліць.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бульва́рны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сентэнцы́йны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэтэкты́ўны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да дэтэктыва (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аванту́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Звязаны з рызыкоўнымі, падазронымі справамі.
2. Багаты на прыгоды, прыгодніцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)