дараўно́ўваць

‘па пэўных крытэрыях адпавядаць каму-небудзь, чаму-небудзь, стаяць на адным узроўні з кім-небудзь, чым-небудзь (раман дараўноўвае лепшым узорам класікаў’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дараўно́ўваю дараўно́ўваем
2-я ас. дараўно́ўваеш дараўно́ўваеце
3-я ас. дараўно́ўвае дараўно́ўваюць
Прошлы час
м. дараўно́ўваў дараўно́ўвалі
ж. дараўно́ўвала
н. дараўно́ўвала
Загадны лад
2-я ас. дараўно́ўвай дараўно́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дараўно́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)