напрышыва́ць сов. (во множестве) приши́ть; примета́ть, пристега́ть; притача́ть; присади́ть; см. прышы́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приши́ть сов.

1. прям., перен. прышы́ць, мног. папрышыва́ць;

2. (прибить) прыбі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падфастрыгава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак., што.

Прыфастрыгаваць, прышыць да чаго‑н. знізу, са споду. Падфастрыгаваць падол сукенкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паясні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц, ж.

1. Частка спіны крыху ніжэй пояса, таліі.

Боль у паясніцы.

2. Паласа тканіны, якая прышываецца да верхняй часткі спадніцы, штаноў.

Прышыць паясніцу да спадніцы.

|| прым. паясні́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пристега́ть сов. (пришить крупными стежками, приметать) прыфастрыгава́ць, мног. папрыфастрыго́ўваць; прышы́ць, мног. папрышыва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

притача́ть сов., портн., сапожн. прышы́ць, мног. папрышыва́ць; (удлинить — ещё) прытачы́ць, мног. папрыто́чваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прышто́піць ’прыфастрыгаваць’ (талач., Шатал.). Укр. приштапува́ти ’тс’, рус. дыял. пришто́пать ’прышыць’. Да штапаваць (гл.) ’абкідваць’, магчыма, пад уплывам рус. што́пать ’цыраваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нашы́ць, -шы́ю, -шы́еш, -шы́е; -шы́ты; зак.

1. што. Прышыць на што-н.

Н. кішэню.

2. чаго. Пашыць у якой-н. колькасці.

Н. сукенак.

|| незак. нашыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. нашы́ўка, -і, ДМ -шы́ўцы, мн. -і, -шы́вак, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ушы́ць, ушыю, ушыеш, ушые; зак., што.

1. Прышыць, прымацаваць. Залатала матка.. [Міхасёву] сярмягу, ушыла гузікі. Колас. // Прышыць, зашыць што‑н. унутр, устаўляючы ў што‑н. Яшчэ днём у мяшок з толам ушылі гранату «лімонку», да канца яе прывязалі сто метраў кабелю. Карпюк.

2. Паменшыць памеры чаго‑н., забраўшы лішняе ў швы. Пілотка была вялікая, і яе ўшылі. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прышы́ўка, ‑і, ДМ ‑шыўцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. прышываць — прышыць (у 1, 2 знач.).

2. Р мн. ‑шывак. Тое, што прышыта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)