препровожде́ние
1. адпраўле́нне, -ння
2. право́джанне, -ння
3.
препровожде́ние вре́мени
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
препровожде́ние
1. адпраўле́нне, -ння
2. право́джанне, -ння
3.
препровожде́ние вре́мени
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прынцыпо́васць, ‑і,
Паслядоўнае
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чаяпі́цце, ‑я,
Піццё чаю;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
акрэдытава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе;
1. Упаўнаважыць (упаўнаважваць) каго‑н. на атрыманне грошай або на
2. Прызначыць (прызначаць) каго‑н. дыпламатычным прадстаўніком пры замежным урадзе.
[Ад лац. accredere — давяраць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ба́ўка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэаліза́цыя, ‑і,
1. Ажыццяўленне, здзяйсненне,
2. Перавод каштоўных папер у грошы, продаж якой‑н. маёмасці, тавару.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эксперымента́тарства, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прово́дка
1. (действие) право́дка, -кі
2. (сеть проводов) право́дка, -кі
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скарыфіка́цыя, ‑і,
1. Перадпасяўная апрацоўка (парушэнне цэласці абалонкі) насення некаторых раслін, каб паскорыць прарастанне.
2. Разразанне глебы для ўзмацнення прыгону паветра ў яе.
3.
[Ад лац. scarificare — падрэзваць, рабіць насечкі.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разгу́л, ‑у,
1. Моцнае, буйнае праяўленне чаго‑н.
2. Нястрымнае, буйна-вясёлае
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)