акрэдытава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе;
1. Упаўнаважыць (упаўнаважваць) каго‑н. на атрыманне грошай або на правядзенне гандлёвых аперацый.
2. Прызначыць (прызначаць) каго‑н. дыпламатычным прадстаўніком пры замежным урадзе.
[Ад лац. accredere — давяраць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)