Перацярпе́цца ’доўга быць галодным’ (Варл.). Да пера- і цярпець (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перадуковываць (пірідуко́вывыць) ’перавучваць’ (Юрч. СНЛ). З пера- і адукоўваць < адука́цыя (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перапярэ́ка ’перашкода’ (круп., Сл. ПЗБ). Да пера- і пе́рак, пярэ́чыць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перашала́цца (пірішалсіцца) ’прабадзяцца’ (Юрч. СНС). Да пера- і шалацца ’бадзяцца’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перашлы́ндаць (піряшпындыць) ’прабадзяцца’ (Юрч. СНЛ). Да пера- і шлындаць, шлында (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перабажа́цца ’перастаць моцна хацець’ (Нас.). Да пера- і бажа́ць ’моцна прасіць’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пераплы́ніць ’змяніць кірунак цячэння’ (карэліц., Сцяшк. Сл.). Да пера- і плынь (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пераву́лак (перэву́лак) ’завулак’ (Растарг.). З рус. переу́лок ’тс’. Да пера- і ву́ліца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пераклу́біцца ’схіліцца набок, апусціцца адным бокам’ (ТС). Да пера- і клуб3 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перацалпоніванне (піріцатюпівыпьпя) ’абгаворванне, плёткі’ (Юрч. СНЛ). Да пера- і цалпопіць ’гаварыць пустое’ (m.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)