перагаво́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

1. Незак. да перагаварыць (у 3 знач.).

2. Паўтараць сказанае. Перагаворваць чужыя словы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да перапець.

2. перан. Паўтараць вядомае, раней сказанае. Перапяваць старыя тэмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тверди́ть несов.

1. гавары́ць; (долбить) дзяўбці́;

2. разг. (заучивать) заву́чваць; (повторять) паўтара́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паталдо́ніць

‘некаторы час талдоніць - паўтараць адно і тое ж, гаварыць, чытаць манатонна што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паталдо́ню паталдо́нім
2-я ас. паталдо́ніш паталдо́ніце
3-я ас. паталдо́ніць паталдо́няць
Прошлы час
м. паталдо́ніў паталдо́нілі
ж. паталдо́ніла
н. паталдо́ніла
Загадны лад
2-я ас. паталдо́нь паталдо́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час паталдо́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дражні́ць, дражню́, дра́жніш, дра́жніць; незак.

1. каго (што). Злаваць, наўмысна раздражняць чым-н.

Д. мядзведзя.

2. што. Узбуджаць, выклікаць якія-н. жаданні.

Д. апетыт.

Смачныя стравы дражнілі нос.

3. Паўтараць у смешным выглядзе чые-н. рухі, словы, а таксама называць крыўднай мянушкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дудзе́ць, дуджу́, дудзі́ш, дудзі́ць; дудзі́м, дудзіце́, дудзя́ць; дудзі́; незак.

1. Іграць на дудцы, дудзе.

2. Утвараць нудныя, цягучыя гукі.

Д. пад нос.

3. перан. Надаедліва, аднастайна паўтараць адно і тое ж (разм.).

Кожны вечар бацькі дудзелі яму, каб жаніўся.

|| наз. дудзе́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паўтара́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да паўтарыцца (у 1 і 2 знач.).

2. Паўтараць тое, што было сказана, зроблена раней. Мне цяпер не хацелася паўтарацца, складаць.. паслужны спіс. Брыль. Іліко не паўтараўся. Ён падбег да хлапца і з разгону ўдарыў яго кулакамі ў бок. Самуйлёнак.

3. Зал. да паўтараць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

што́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Часта паўтараць слова «што», перапытваць. — Ты, Віцька, не штокай, а прасі прабачэння, — сказаў Янка. П. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

два́ццаць два́дцать;

д. разо́ў (гавары́ць, паўтара́ць і да т.п.) — два́дцать раз (говори́ть, повторя́ть и т.п.)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

учасці́ць, учашчу, учасціш, учасціць; зак., што.

1. Зрабіць больш частым, часцей паўтараць. Учасціць свае паведванні.

2. Зрабіць больш скорым, хуткім. Учасціць рытм руху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)