патра́чаны

1. потра́ченный, истра́ченный, изде́ржанный;

2. потра́ченный, затра́ченный;

1, 2 см. патра́ціць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папраса́джваць

‘марна патраціць, прагуляць што-небудзь; папрабіваць, папраколваць што-небудзь; папрасоўваць што-небудзь праз што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. папраса́джваю папраса́джваем
2-я ас. папраса́джваеш папраса́джваеце
3-я ас. папраса́джвае папраса́джваюць
Прошлы час
м. папраса́джваў папраса́джвалі
ж. папраса́джвала
н. папраса́джвала
Загадны лад
2-я ас. папраса́джвай папраса́джвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час папраса́джваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прашы́кацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Патраціць усе грошы; разарыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́шугнуць

‘рынуцца куды-небудзь; выліць, высыпаць, патраціць што-небудзь; прагнаць каго-небудзь, што-небудзь; зрабіць што-небудзь у хуткім тэмпе’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́шугну вы́шугнем
2-я ас. вы́шугнеш вы́шугнеце
3-я ас. вы́шугне вы́шугнуць
Прошлы час
м. вы́шугнуў вы́шугнулі
ж. вы́шугнула
н. вы́шугнула
Загадны лад
2-я ас. вы́шугні вы́шугніце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́шугнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Прала́савацьпатраціць, выдаткаваць’ (Нас.). Да ласы, ласунак (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ператра́ціць, ‑трачу, ‑траціш, ‑траціць; зак., што.

Патраціць усё, многае. Ператраціць усе грошы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сканапа́ціць, ‑пачу, ‑паціш, ‑паціць; зак., што.

Разм. Канапацячы, зрасходаваць, патраціць. Сканапаціць пакулле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Распшы́каць ’зрасходаваць, патраціць’ (карэліц., Жыв. НС). Да пшык, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́даткаваць, -кую, -куеш, -куе; -куй; -каваны; зак., што.

Зрасходаваць, патраціць.

В. грошы на будаўніцтва.

В. усе сродкі.

|| незак. выдатко́ўваць, -аю, -аеш, -ае; наз. выдатко́ўванне, -я, н.

|| наз. выдаткава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Паўтре́хвацьпатраціць’ (івац., Сл. ПЗБ). Відаць, з рус. повытряхивать ’павытрэсваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)