сканапа́ціць, ‑пачу, ‑паціш, ‑паціць; зак., што.
Разм. Канапацячы, зрасходаваць, патраціць. Сканапаціць пакулле.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)