лячы́ць, лячу́, ле́чыш, ле́чыць; ле́чаны; незак., каго-што.

Прымяняць медыцынскія сродкі для спынення якой-н. хваробы, імкнуцца паправіць здароўе.

Л. сухоты.

Л. хворага.

|| звар. лячы́цца, лячу́ся, ле́чышся, ле́чыцца.

|| наз. лячэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́чухаць

‘адскрэбці, падрапаць, падраць што-небудзь, каб пазбавіцца свербу; перажыць, паправіць, падлячыць што-небудзь; вывесці што-небудзь (хваробу, крыўду)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́чухаю вы́чухаем
2-я ас. вы́чухаеш вы́чухаеце
3-я ас. вы́чухае вы́чухаюць
Прошлы час
м. вы́чухаў вы́чухалі
ж. вы́чухала
н. вы́чухала
Загадны лад
2-я ас. вы́чухай вы́чухайце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́чухаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падтынкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Паправіць, зрабіць раўнейшым тынк. Падтынкаваць сцены.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папраўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. папраўляць — паправіць (у 1, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запая́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

Залапіць, паправіць паяннем; залітаваць. Запаяць кацёл меддзю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

почини́ть сов., прям., перен. папра́віць, адрамантава́ць; (положить заплаты) пала́таць, пала́піць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абхарашы́ць, ‑рашу, ‑рошыш, ‑рошыць; зак., каго-што.

Прыдаць каму‑, чаму‑н. належны выгляд, упрыгожыць; паправіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папра́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -ра́вак, ж.

1. гл. паправіцца, паправіць.

2. Змена, дадатак, якія папраўляюць што-н.

П. да плана.

Жыццё ўносіць свае папраўкі.

|| прым. папра́вачны, -ая, -ае (да 2 знач.; спец.).

П. каэфіцыент.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падтушава́ць, ‑шую, ‑шуеш, ‑шуе; зак., што.

Паправіць тушшу ў асобных месцах; нанесці цені, зацямніць. Падтушаваць рысунак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зала́таць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Паправіць, адрамантаваць, паклаўшы латку (латкі); палатаць. Залатаць мех. Залатаць страху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)