су́мрачный

1. змро́чны; (пасмурный) пахму́рны;

2. перен. (мрачный) змро́чны, пану́ры.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́смурный

1. пахму́рны, хму́рны; (обложенный тучами) хма́рны;

па́смурная пого́да пахму́рнае (хма́рнае) надво́р’е;

2. перен. (невесёлый) хму́рны; (угрюмый) пану́ры;

па́смурное настрое́ние хму́рны (пану́ры) настро́й.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змаркатне́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Маркотны, сумны. Конь стаяў змаркатнелы, пануры, Кроў сцякала з нагі варанога. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нелюди́мый

1. нелюдзі́мы; (угрюмый) пану́ры; (дикий, застенчивый человек) дзіклі́вы;

2. (пустынный) бязлю́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хму́рый

1. (о человеке) хму́рны, пахму́рны; пану́ры;

2. (о погоде) хма́рны, пахму́рны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насу́па, ‑ы, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑е, Т ‑ай (‑аю), ж.

Разм. Пануры, насуплены чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неўваро́ткі, ‑ая, ‑ае.

Абл. Непаваротлівы; марудны. Быў гэта чалавек неўвароткі, вельмі марудны ў рухах, па характару пануры, маўклівы. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Нурэ́іна ’нелюдзімы, непрыязны флегматычны чалавек’ (Жд. 1, Сл. ЦРБ). Відаць, балтызм, аформлены суфіксам ‑іна, параўн. польск. дыял. niurпануры, маламоўны чалавек’ (беларуска-польска-літоўскае пагранічча) < літ. niū́raпануры чалавек’ (Лаўчутэ, Балтизмы, 81).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

шыко́ўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць шыкоўнага. Але калі заходзіла сонца, уся шыкоўнасць гублялася: Чымган рабіўся пануры, як стары сівы дзед. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папуры́, нескл., н.

Музычны твор з урыўкаў розных агульнавядомых песень, мелодый. Слава Байдакоў выканаў на акардыёне пануры з вядомых песень. Навуменка.

[Фр. pot pourri.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)