насу́па, ‑ы, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑е, Т ‑ай (‑аю), ж.
Разм. Пануры, насуплены чалавек.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)