падшкля́нак, ‑нка, м.

Падстаўка з ручкай (звычайна металічная), у якую ўстаўляюць шклянку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бю́ставы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бюста (у 1 знач.). Бюставая падстаўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэна́кль, ‑я, м.

Падстаўка для ўмацавання старонкі рукапісу на друкарскай касе ў час набору.

[Ням. Tenakel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паддо́ннік, ‑а, м.

Падстаўка або падсцілка пад што‑н. Гліняны паддоннік. Паддоннік пад настольную лямпу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыно́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

Падстаўка ў выглядзе жалезнага абруча на трох ножках, на якой гатуюць ежу на адкрытым агні, а таксама козлы, да якіх падвешваецца кацёл над вогнішчам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кабы́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

1. гл. кабыла.

2. Драўляная падстаўка пад струны ў музычных інструментах (скрыпцы, балалайцы).

3. Адна з дзвюх пласцінак з калёсікамі ў кроснах, да якіх падвешваюцца ніты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́злы, -аў.

1. Сядзенне для фурмана ў перадку экіпажа.

2. Падстаўка для пілавання дроў у выглядзе бруса на чатырох ножках, збітых крыж-накрыж.

Пілаваць дровы на козлах.

3. Спосаб састаўлення вінтовак.

Саставіць вінтоўкі ў к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падсве́чнік, ‑а, м.

Падстаўка для свечкі ці свечак. Пасярэдзіне [століка] гарэла свечка, празрысты стэарын сцякаў на медны танканогі падсвечнік. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

све́чачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да свечкі (у 1 знач.). Свечачны агарак. // Прызначаны для свечак. Свечачная падстаўка. Свечачнае сала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стул​I м.

1. (мебель) крэ́сла, -ла ср.;

2. (подставка) падста́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)