завэ́ндзіцца, ‑дзіцца; зак.

Паддацца вэнджанню, стаць вэнджаным. Рыба добра завэндзілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замарынава́цца, ‑нуецца; зак.

Паддацца марынаванню, зрабіцца марынаваным. Грыбы добра замарынаваліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зачы́сціцца, ‑ціцца; зак.

Паддацца зачыстцы; ачысціцца. Канцы правадоў добра зачысціліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́прасавацца, ‑суецца; зак.

Паддацца прасаванню; стаць адпрасаваным. Бялізна добра выпрасавалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забялі́цца, ‑беліцца; зак.

Паддацца пабелцы, забельванню. Плямы на сценах добра забяліліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

да́цца, да́мся, дасі́ся, да́сца; дадзі́мся, дасце́ся, даду́цца; да́ўся, дала́ся, дало́ся; да́йся; зак.

1. Дазволіць што-н. з сабой зрабіць; паддацца.

Конь не даўся Сяргею.

2. Засвоіцца, паддацца асваенню.

Матэматыка яму далася лёгка.

3. Стукнуцца чым-н. аб што-н. (разм.).

Моцна даўся галавой аб вушак.

4. Стаць прадметам увагі (разм.).

Даўся табе гэты пустаслоў.

◊

Дацца ў знакі (разм.) — даняць, надоўга запомніцца.

Дзіву дацца — моцна здзівіцца.

|| незак. дава́цца, даю́ся, дае́шся, дае́цца; даёмся, даяце́ся, даю́цца (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прапа́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

1. Паддацца дзеянню пары, кіпеню і пад. для ачышчэння, размякчэння і пад. // Паддацца дзеянню пары ў лазні (пра чалавека).

2. Парыцца некаторы час (гл. парыцца ў 1–4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адча́яцца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; -а́йся; зак.

1. Паддацца адчаю, пасці духам, страціць надзею на што-н.

А. ў бядзе.

2. Адважыцца на што-н. смелае, рызыкоўнае.

А. на мужны ўчынак.

|| незак. адча́йвацца, -ваюся, -ваешся, -ваецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

правака́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Здрадніцкія дзеянні, падбухторванне каго-н. да такіх дзеянняў, якія могуць прывесці да цяжкіх вынікаў.

Паддацца на правакацыю.

2. Штучнае выкліканне якіх-н. прымет хваробы (спец.).

|| прым. правакацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паддава́цца, ‑даюся, ‑даешся, ‑даецца; ‑даёмся, ‑даяцеся; незак.

1. Незак. да паддацца.

2. Зал. да паддаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)