ву́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
Рыбалоўная снасць, якая складаецца з вудзільна і лескі з кручком. Сідар Бабок займаўся сваёй справай, ладзіў вуды, рагаткі, збіраючыся падацца на раку на рыбную лоўлю. Лынькоў.
•••
Закінуць вуду гл. закінуць.
Злавіць на вуду гл. злавіць.
Зматаць вуды гл. зматаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шара́хнуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.
1. Ад спалоху, нечаканасці і пад. рэзка кінуцца, падацца ўбок. Ваявода і афіцэры, убачыўшы магутную постаць каваля, шарахнуліся назад у вагон. Пестрак. Вырываючы з рук павады, шарахнуліся канчаткова спалоханыя коні. Брыль.
2. Разм. Моцна ўдарыцца, стукнуцца аб што‑н. Ногі ў .. [Кашына] запляталіся. І, як здалося Яўгену, раз ён нават пахіснуўся, шарахнуўся плечуком аб ферму. Карпаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адхісну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.
1. Рэзка падацца ўбок; адхіліцца. — Не трэба гэтага, Мартын! — устрывожана сказала Аўгіня. І ўсім целам адхіснулася ад яго, каб вызваліцца з яго рук. Колас. [Параска] адхіснулася ад акна і стаілася за сцяною. Лобан.
2. перан. Адступіцца, рашуча адмовіцца ад каго‑, чаго‑н. Хай бы хоць што-кольвек было ў .. [Косціка] Станіслававага, .. [Галя] б не адвярнулася, не адхіснулася б ад яго. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ву́лічны, ‑ая, ‑ае.
1. Які адносіцца да вуліцы, знаходзіцца на вуліцы. Вулічных тратуары. Вулічны рэпрадуктар, ліхтар. □ Зося і Міхалка селі на вулічны камень, не ведаючы, куды падацца. Чорны. // Які адбываецца на вуліцы. Вулічных гульні. // Які выходзіць, вядзе на вуліцу. Вулічных вароты. Вулічнае акно.
2. Які праводзіць большую частку свайго часу на вуліцы; беспрытульны. Вулічных хлапчукі.
3. Уласцівы быту вуліцы (у 3 знач.); вульгарны. Вулічная мянушка. Вулічная лаянка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ко́рпус в разн. знач. ко́рпус, -са м.;
пода́ться всем ко́рпусом вперёд пада́цца ўсім ко́рпусам напе́рад;
стрелко́вый ко́рпус стралко́вы ко́рпус;
дипломати́ческий ко́рпус дыпламаты́чны ко́рпус;
корпуса́ заво́да ко́рпусы заво́да.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падава́цца несов.
1. в разн. знач. подава́ться; (подвигаться, уклоняться немного в сторону; вперёд, назад — ещё) принима́ть;
2. перен. (заметно ухудшаться, ослабевать, стареть) сдава́ть;
1, 2 см. пада́цца 1, 2;
3. страд. подава́ться; см. падава́ць I
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
попя́тный уст. (обратный) адваро́тны; (направленный назад) накірава́ны наза́д;
◊
идти́ (пойти́) на попя́тный (на попя́тную), на попя́тный двор адступа́цца (адступі́цца), падава́цца (пада́цца) наза́д, адрака́цца (адрачы́ся); адмаўля́цца (адмо́віцца); біць (забі́ць) адбо́й.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перазімава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; зак.
1. Пражыць, перабыць зіму, застацца дзе‑н. на зіму. [Галя] канчаткова вырашыла: прабыць яшчэ якое лета, перазімаваць зіму, а на вясну, калі цёпла стане, падацца адсюль. Сабаленка. — Я вы[к]лапатаў на зіму месца ў бараку. На цябе і на сябе .. Народу хоць многа там, але перазімаваць там можна будзе. Чорны.
2. Перанесці зімнюю сцюжу (аб жывёлах, раслінах). Перазімавала ж .. [збажына] пад тоўстай снежнай коўдрай добра — ніводнай вымаклай лапінкі не відаць. Шымук.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ко́рпус м., в разн. знач. ко́рпус;
пада́цца ўсім ~сам упе́рад — пода́ться всем ко́рпусом вперёд;
гадзі́ннікавы к. — часово́й ко́рпус;
гало́ўны к. — гла́вный ко́рпус;
арме́йскі к. — арме́йский ко́рпус;
○ дыпламаты́чны к. — дипломати́ческий ко́рпус;
кадэ́цкі к. — каде́тский ко́рпус;
па́жскі к. — па́жеский ко́рпус
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адысці, адысціся, адступіць, адступіцца, адысці назад, адступіць назад, падацца назад, рэціравацца
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)