удзесяцяры́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ы́цца; зак.
Павялічыцца, узмацніцца ў дзесяць разоў, у многа разоў.
Намаганні ўдзесяцярыліся.
|| незак. удзесяцяра́цца, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Прыбо́ліць ’прыбавіць’ (Нас., Байк. і Некр.), прыбо́ліць ’павялічыцца’ (астрав., Сл. ПЗБ). Прыставачна-суфіксальнае ўтварэнне ад бо́лей, гл. бо́льшы, параўн. рус. смал. прибо́леть ’колькасна павялічыцца’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
раздзьму́цца, -му́ся, -ме́шся, -ме́цца; -мёмся, -мяце́ся, -му́цца; -мі́ся; зак.
1. Павялічыцца ў аб’ёме, напоўніўшыся чым-н.; надзьмуцца.
Мяч раздзьмуўся.
2. Уздуцца, распухнуць.
Губа раздзьмулася.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падво́іцца, ‑двоіцца; зак.
1. Павялічыцца ўдвая. Вытворчасць прадуктаў падвоілася.
2. перан. Павялічыцца, зрабіцца значна мацнейшым, большым. У Леапольда Гушкі падвоілася стараннасць, цягавітасць, сіла. Чорны.
3. Стаць, зрабіцца двайным. Зычныя падвоіліся.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гіпертрафі́равацца, ‑руецца; зак. і незак.
Празмерна павялічыцца (павелічацца) ад гіпертрафіі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
утро́іцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -о́іцца; зак.
Павялічыцца ўтрая, патроіцца.
Намаганні ўтроіліся.
|| незак. утро́йвацца, -аецца; наз. утро́йванне, -я, н.
|| наз. утрае́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
накапі́цца, ‑копіцца; зак.
Паступова сабрацца, павялічыцца ў якой‑н. колькасці; назапасіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
павялі́чвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да павялічыцца.
2. Зал. да павялічваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
размно́жыцца, -жуся, -жышся, -жыцца; зак.
1. Павялічыцца ў колькасці, ліку.
2. Распладзіцца, развесціся (пра раслінныя і жывёльныя арганізмы).
Размножыліся бабры.
|| незак. размнажа́цца, -а́ецца.
|| наз. размнажэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Разбруі́ць ’непамерна павялічыцца’ (астрав., Сл. ПЗБ), ’распухнуць’ (Юрч. СНЛ). Ад бруі́цца ’цячы, ліцца’ (гл.). Развіццё семантыкі ад ’нацягнуць вады, набухнуць’ да ’павялічыцца, патаўсцець’ можна лічыць рэгулярным, параўн. разбрыня́ць ’патаўсцець’ пры бры́на ’вільгаць, вада, цвіль’; бру́знуць ’таўсцець’, якое да *bręk‑ ’гучаць, набухаць, набракаць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)