рассусо́льваць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм., неадабр.).

Гаварыць павольна. трацячы час на лішнія падрабязнасці. наз. рассусо́льванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

су́сліць, -слю, -сліш, -сліць; -слены; незак., што (разм.).

Павольна, нетаропка смактаць што-н.

С. цукерку.

Дзіця с. пальцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цадзі́ць, цаджу́, цэ́дзіш, цэ́дзіць; цэ́джаны; незак.

1. што. Прапускаць вадкасць праз цадзілку, сіта і пад. для ачысткі.

Ц. малако.

2. што. Ліць павольна праз вузкае горла, адтуліну.

Ц. квас у шклянку.

3. што. Павольна піць, цягнуць праз зубы.

Ц. напітак праз саломінку.

4. Ісці (пра дробны невялікі дождж).

Пад раніцу пачаў ц. дождж.

5. перан., што і без дап. Гаварыць павольна; вымаўляць праз зубы (разм.).

Ён не гаварыў, а цадзіў словы.

|| наз. цаджэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

брысці́, брыду́, брыдзе́ш, брыдзе́; брыдзём, брыдзяце́, брыду́ць; брыў, брыла́, -ло́; брыдзі́; незак.

Ісці павольна, з цяжкасцю перастаўляючы ногі; цягнуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праця́жны, -ая, -ае.

Пра гукі: які гучыць павольна, цягуча.

П. стогн.

П. гудок.

Працяжная песня.

|| наз. праця́жнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

даканды́баць

‘дайсці, кульгаючы або павольна, з цяжкасцю перастаўляючы ногі’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. даканды́баю даканды́баем
2-я ас. даканды́баеш даканды́баеце
3-я ас. даканды́бае даканды́баюць
Прошлы час
м. даканды́баў даканды́балі
ж. даканды́бала
н. даканды́бала
Загадны лад
2-я ас. даканды́бай даканды́байце
Дзеепрыслоўе
прош. час даканды́баўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мару́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; незак.

Рабіць што-н. вельмі павольна, доўга не пачынаць якой-н. справы.

М. з вырашэннем пытання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ды́каць

‘прысядаць, рабіць рэверанс; павольна, нібы прысядаючы, ісці; моцна біцца (пра сэрца); трэсціся’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ды́каю ды́каем
2-я ас. ды́каеш ды́каеце
3-я ас. ды́кае ды́каюць
Прошлы час
м. ды́каў ды́калі
ж. ды́кала
н. ды́кала
Загадны лад
2-я ас. ды́кай ды́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ды́каючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тугаду́м, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Чалавек, які марудна ўсведамляе, павольна думае.

|| ж. тугаду́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ада́жыа (спец.).

1. прысл. Павольна, працяжна (аб тэмпе выканання музычных твораў).

2. наз., нескл., н. Музычны твор або частка яго ў павольным тэмпе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)