даканды́баць
‘дайсці, кульгаючы або павольна, з цяжкасцю перастаўляючы ногі’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| даканды́баю | даканды́баем | |
| даканды́баеш | даканды́баеце | |
| даканды́бае | даканды́баюць | |
| Прошлы час | ||
| даканды́баў | даканды́балі | |
| даканды́бала | ||
| даканды́бала | ||
| Загадны лад | ||
| даканды́бай | даканды́байце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| даканды́баўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)