адліўны́ тех. отливно́й;
~на́я по́мпа — отливно́й насо́с
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ба́герны тех. ба́герный;
~ная по́мпа — ба́герный насо́с
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прывадны́, ‑ая, ‑ое.
Спец. Які мае адносіны да прывода 2. Прывадны вал. Прывадны пас. // Які дзейнічае з дапамогай прывода. Прывадны насос. Прывадны молат.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сілкава́льны тех. пита́тельный;
~ная ста́нцыя — пита́тельная ста́нция;
с. кла́пан — пита́тельный кла́пан;
~ная по́мпа — пита́тельный насо́с
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ма́слены прил., в разн. знач. ма́сляный;
~ная по́мпа — ма́сляный насо́с;
~ная пля́ма — ма́сляное пятно́;
◊ ма́сла ~нае — ма́сло ма́сляное
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
по́мпа 1, ‑ы, ж.
Прыстасаванне, якім пампуюць вадкасць або газ; насос. Матор помпы ўключаны, шланг укідаюць у студню, і вось — струмень вады, ператвораны ў страшную сілу, уразаецца ў полымя... Брыль.
по́мпа 2,
Непраўдзівая, паказная пышнасць. [Слаўка:] — Навошта ўся гэтая помпа, з якой вы праводзіце нарады камандзіраў партызанскіх груп? Новікаў. Адкрыццё бальніцы ў свой час адбывалася з вялікай помпай, аб ім многа пісалі. Арабей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
По́мпа 1 ’прыстасаванне для пампавання; насос’ (ТСБМ, Касп., Сл. ПЗБ). З польск. pompa ’тс’ < франц. pompe ’тс’, якое, магчыма, з ісп., партуг. bomba ’тс’, гукапераймальнае (БЕР, 5, 513), лац. bombus ’гудзенне, шум’ < грэч. βόμβοξ ’тс’, параўн. бомба (гл.).
По́мпа 2 ’паказная пышнасць’ (ТСБМ), ’пыха, гонар’ (Нас.). З польск. (Булыка, Запазыч.) або непасрэдна з лац. pompa ’урачыстае шэсце; пышнасць’ < грэч. πομπή ’пасылка, суправаджэнне, урачыстае шэсце’ ад πομπεύω ’суправаджаць, урачыста несці, важна ісці’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
по́мпа I ж. насо́с м., по́мпа
по́мпа II ж. (пышность) по́мпа;
рабі́ць што-не́будзь з ~пай — де́лать что́-л. с по́мпой
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
стэнд, ‑а, М ‑дзе, м.
1. Шчыт для экспанатаў, картаграм і пад. Стэнды выстаўкі. □ [Віталія:] — Будзе дваццацігоддзе Перамогі — стэнд герояў зробім, цябе, мама, — на першае месца. Шамякін. Глядзяць са стэндаў паважаныя людзі — былыя выхаванцы універсітэта. Шахавец.
2. Спецыяльная ўстаноўка для зборкі і выпрабавання машын. Выпрабавальны стэнд. □ Уладзімір Русак рэгулюе дызельны паліўны насос на стэндзе паліўнай апаратуры. «Маладосць».
3. Спецыяльна абсталяванае месца для спартыўнай і вучэбнай стральбы шротам па мішэнях — талерачках. Спаборніцтвы на стэндзе.
[Англ. stand.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
усмакта́ць сов. всоса́ть, впита́ть, втяну́ть; поглоти́ть;
по́мпа з вадо́й ~та́ла пясо́к — насо́с с водо́й всоса́л (втяну́л) песо́к;
зямля́ ўсмакта́ла ві́льгаць — земля́ всоса́ла (впита́ла) вла́гу
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)