Verbum

папрамака́ць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́е; -а́ем, -а́еце, -а́юць; зак.

Прамокнуць — пра ўсё, многае ці ўсіх, многіх.

Світкі папрамакалі наскрозь.

праткну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні; -ну́ты; зак., каго-што.

Пракалоць глыбока, наскрозь.

П. шпількай палец.

|| незак. пратыка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

прамёрзлы і праме́рзлы, -ая, -ае.

1. Які прамёрз.

Яны вярнуліся з дарогі галодныя і прамёрзлыя (прамерзлыя).

2. Замёрзлы, зледзянелы наскрозь.

Глыбока прамёрзлая (прамерзлая) зямля.

мачы́цца, мачу́ся, мо́чышся, мо́чыцца; незак.

1. Рабіцца мокрым, прамакаць наскрозь.

З-за маленькага шчупачка няварта было м.

2. Выдзяляць мачу.

|| зак. памачы́цца, -мачу́ся, -мо́чышся, -мо́чыцца.

прапаро́ць, -ару́, -о́раш, -о́ра; -ары́; -о́раты; зак., каго-што.

Разарваць, разрэзаць наскрозь чым-н. вострым.

П. чаравік. П. нагу (параніць).

|| незак. прапо́рваць, -аю, -аеш, -ае.

прахапі́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -о́піць; -о́плены; зак., каго-што (разм.).

Пра вецер, холад і пад.: пранізаць наскрозь.

Яго прахапіла ветрам.

|| незак. прахо́пліваць, -ае.