◎ Наваждоліць ’намазаць што-н., больш чым трэба’ (віл., Нар. сл.). Гл. важджоліць, дазволіць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Накве́каць экспр. ’намазаць’ (Мат. Гом.). Да квэцаць, квёцаць ’мазаць’ з узнаўленнем канцавога к.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
перама́заць, ‑мажу, ‑мажаш, ‑мажа; зак.
1. што. Намазаць, памазаць або абмазаць што‑н. яшчэ раз.
2. што. Намазаць, памазаць або абмазаць усё, многае. Перамазаць усе падшыпнікі салідолам.
3. каго-што. Запэцкаць усё, многае або ўсіх, многіх; запэцкаць у многіх месцах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нафарбава́цца, ‑буюся, ‑буешся, ‑буецца; зак.
Разм. Намазаць сабе губы, шчокі, бровы і інш. касметычнай фарбай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нама́слить сов., разг. (коровьим маслом) нама́сліць; (намазать коровьим маслом) нама́заць ма́слам; (растительным) нама́заць але́ем; (полить коровьим маслом) палі́ць ма́слам; (растительным) палі́ць але́ем.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нама́заны
1. в разн. знач. нама́занный;
2. подма́занный;
1, 2 см. нама́заць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пама́сліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.
Намазаць або паліць маслам што‑н. Кашу памаслі — у горле не стане. Прыказка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нама́сліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.
Разм. Намазаць маслам або пакласці ў што‑н. масла. Намасліць блінец. Намасліць кашу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нама́зваць несов.
1. в разн. знач. нама́зывать;
2. подма́зывать;
1, 2 см. нама́заць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абма́заць, ‑мажу, ‑мажаш, ‑мажа; зак., каго-што.
Пакрыць, намазаць паверхню якім‑н. рэчывам. Абмазаць сцены. // Забрудзіць, запэцкаць. Абмазаць твар сажай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)