Verbum

эх, выкл. (разм.).

Ужыв. пры выражэнні раптоўнага здзіўлення, папроку, прыкрасці, шкадавання.

Эх і надвор’е!

Эх, сынок, сынок...

раздажджы́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -дажджы́цца, безас.; зак. (разм.).

Стаць надоўга дажджлівым, сырым (пра надвор’е).

бадзёрыць, -ру, -рыш, -рыць; незак., каго-што і без дап.

Надаваць бадзёрасці.

Б. байцоў перад атакай.

Надвор’е бадзёрыла.

халаднава́ты, -ая, -ае.

1. Умерана халодны.

Халаднаватае надвор’е.

2. перан. Раўнадушны, бясстрасны.

Халаднаватыя адносіны.

|| наз. халаднава́тасць, -і, ж.

пале́пшыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -шыцца; зак.

Стаць лепшым.

Здароўе палепшылася.

Надвор’е палепшылася.

|| незак. паляпша́цца, -а́ецца.

-то, часц.

Ужыв. ў сказах пры вылучэнні, падкрэсліванні слова, да якога адносіцца.

Наступіў красавік, а надвор’е-то халоднае.

дзянні́к, дзенніка́, мн. дзеннікі́ і дзенніко́ў, м.

Някрытая загарадка на дварэ, дзе знаходзіцца жывёла ўдзень і ў добрае надвор’е.

зме́нлівы, -ая, -ае.

Які лёгка і часта мяняецца; няўстойлівы.

Зменлівыя адносіны да каго-н. Зменлівае надвор’е.

|| наз. зме́нлівасць, -і, ж.

хо́ладна, у знач. вык.

1. Пра халоднае надвор’е.

Раніцай х.

2. каму-чаму. Аб стане чалавека, які адчувае холад.

Мне х.