гаспада́рыць, -ру, -рыш, -рыць; незак.

1. Весці гаспадарку (у 6 знач.).

Г. дома.

2. Наводзіць дзе-н. парадкі па-свойму (неадабр.).

Г. у чужым агародзе.

|| наз. гаспада́ранне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

навядзе́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. наводзіць — навесці (у 5, 7 і 8 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глянцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; незак., што.

Наводзіць глянец, пакрываць глянцам. Глянцаваць паперу. Глянцаваць боты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

марафе́т разг. марафе́т, -ту м.;

наводи́ть марафе́т наво́дзіць марафе́т.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наво́дзіцца, ‑іцца; незак.

Зал. да наводзіць (гл. навесці ў 4, 5 і 7–9 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лесаві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Чалавек, які жыве ў лесе, займаецца паляваннем (разм.).

2. У міфалогіі: чалавекападобная казачная істота, якая жыве ў лесе і наводзіць жахі як нячыстая сіла, лясун.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адцура́ць

‘канфіскаваць, адымаць што-небудзь; адмаўляцца ад каго-небудзь, чаго-небудзь, выракацца каго-небудзь, чаго-небудзь; наводзіць страх на каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адцура́ю адцура́ем
2-я ас. адцура́еш адцура́еце
3-я ас. адцура́е адцура́юць
Прошлы час
м. адцура́ў адцура́лі
ж. адцура́ла
н. адцура́ла
Загадны лад
2-я ас. адцура́й адцура́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адцура́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наво́дчык, ‑а, м.

1. Баец, які наводзіць гармату, кулямёт і пад. на цэль. Яны ўтраіх — капітан, камандзір гарматы і наводчык — сочаць за небам. Ракітны.

2. Рабочы, які займаецца наводкай чаго‑н. Наводчык мастоў.

3. Член зладзейскай шайкі, які наводзіць на месца, дзе можна красці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наво́дзіцца несов., страд. наводи́ться; водворя́ться; направля́ться; настра́иваться; см. наво́дзіць 1, 3, 4

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навадны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які часова наводзіцца для пераправы. Навадны мост.

2. Які наводзіць на правільны адказ, дапамагае знайсці яго. Навадное пытанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)