стоўпатварэ́нне, ‑я, н. (звычайна ў спалучэнні са словам «вавілонскае»).
Зборышча, мітусня, неразбярыха. Веньямін не любіць танцаў. .. Таму як бы звыс[оку] глядзіць на тых, хто ахвотай лезе ў гэта вавілонскае стоўпатварэнне. Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
*Вяртуха́ць, віртуха́ць ’мільгаць’, віртуха́ньня ’мітусня’ (Яўс.). Да вярту́ха (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Турмасі́на ‘мітусня’ (дзятл., Сл. рэг. лекс.). Да тармасі́ць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
мелька́ние ср. мільга́нне, -ння ср., мільгаце́нне, -ння ср.; мітусе́нне, -ння ср., мітусня́, -ні́ ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Рэ́йвах ’пярэпалах’: … нарабіла вялікага рэйваху (Дзядзька Квас. Роздумы на калёсах. Беласток, 1995. С. 114). Укр. рейвах ’вэрхал, мітусня, беспарадак’, польск. rejwach ’тс’, чэш. rajboch ’беспарадак’. Паводле Махэка — няяснае (Махэк₂, 506). Брукнер выводзіць ад rej ’танец’ (Брукнер, 457). З ідыш rejwach ’шум, мітусня’ (Каня, Słownik, 189).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
снова́ниеII ср. мітусе́нне, -ння ср., мітусня́, -ні́ ж.; хаджэ́нне, -ння ср.; см. снова́тьII.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тарапа́ны ’здані, страх’ (навагр., Сл. ПЗБ), ’мітусня, мільгаценне ў вачах’ (лід., Сл. ПЗБ). Гл. тарапачэ́.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
катава́сія, ‑і, ж.
1. Песнапенне, што выконваецца абодвума клірасамі, якія для гэтага сыходзяцца разам на сярэдзіну царквы.
2. перан. Беспарадак, мітусня, неразбярыха. Паразумнеў надта малады народ, не слухаюць старэйшых. Ад гэтага і пайшла катавасія на свеце. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Куламе́са ’блытаніна, сумесь, штурханіна, мітусня’ (ТСБМ, Нас., Гарэц., Яруш., Бяльк.), ’гразь, змешаная са снегам’ (ТСБМ). Гл. куламесіцца.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Летані́на ’беганіна’ (шчуч., Сл. паўн.-зах.), міёр. літаніна ’лётанне, беганне, мітусня’ (Нар. словатв.). З польск. latanina ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)