мы́лкі, ‑ая, ‑ае.

Які лёгка распускаецца ў вадзе, дае многа пены. Мылкае мыла. // Які добра распускае ў сабе мыла; у склад якога ўваходзіць многа мыла. Мылкая вада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пе́ністы, -ая, -ае.

З пенай, а таксама які ўтварае пену (у 1 знач.).

П. квас.

Пеністае мыла.

|| наз. пе́ністасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мы́ліцца, -люся, -лішся, -ліцца; незак.

1. гл. мыліць.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Распускаючыся ў вадзе, даваць пену.

Мыла добра мыліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мылаварэ́нне, ‑я, н.

Вытворчасць мыла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брусо́к, -ска́ м.

1. (точильный камень) брусо́к, осело́к;

2. (четырёхгранный продолговатый кусок чего-л.) брусо́к;

б. мы́ла — брусо́к мы́ла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мы́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да мыла (у 1 знач.), уласцівы яму. // У склад якога ўваходзіць мыла. Мыльны парашок. // Які ўтвараецца з распушчанага ў вадзе мыла. Мыльная пена.

2. Нацёрты мылам (у 1 знач.); намылены.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ланалі́н, -у, м.

Тлушч, які атрымліваецца пры прамыўцы воўны, жывёльны воск; выкарыстоўваецца ў медыцыне, вытворчасці касметыкі, парфумерыі.

|| прым. ланалі́навы, -ая, -ае.

Ланалінавая змазка.

Ланалінавае мыла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лично́й спец. для тва́ру;

лично́е мы́ло мы́ла для тва́ру.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мылава́рня, ‑і, ж.

Прадпрыемства, якое вырабляе мыла, мылаварны завод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змы́лак, ‑лка, м.

Астатак ад куска мыла, якім карысталіся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)