філатэлі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які займаецца калекцыянаваннем марак.

|| ж. філатэлі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. філатэлі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кля́сер, ‑а, м.

Папка з кішэнькамі або альбом для марак.

[Фр. classeur.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тарпеды́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Ваенны марак, які абслугоўвае тарпедны апарат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

матро́с, ‑а, м.

Марак, які не адносіцца да каманднага саставу; радавы флота.

[Гал. matroos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наабме́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Абмяняць значную колькасць чаго‑н. Наабменьваць марак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наадкле́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Адклеіць вялікую колькасць чаго‑н. Наадклейваць марак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кале́кцыя ж. колле́кция;

к. ма́рак — колле́кция ма́рок;

к. мінера́лаў — колле́кция минера́лов

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кабата́жнік, ‑а, м.

1. Марак, які плавае на кабатажным судне.

2. Разм. Кабатажнае судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навыме́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Набыць шляхам абмену многа чаго‑н. Навыменьваць марак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падво́днік, ‑а, м.

1. Марак, які служыць у падводных часцях флоту.

2. Спецыяліст па падводных работах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)