проба́лтывать​II несов. (некоторое время), разг. балбата́ць, мало́ць, лапата́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мо́латы, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад малоць.

2. у знач. прым. Размолаты, змолаты. Молатыя сухары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

моло́ть несов.

1. мало́ць;

2. (пустословить, болтать) прост. мало́ць;

◊

моло́ть вздор мало́ць лухту́; вярзці́ лухту́; пле́сці глу́пства;

моло́ть языко́м мало́ць (мянці́ць) языко́м;

мели́, Еме́ля, твоя́ неде́ля погов. мялі́, Апана́с, твой цяпе́р час;

языко́м мели́, а рука́м во́ли не дава́й погов. языко́м мялі́, а рука́м во́лі не дава́й.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вальцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; незак., што.

Пракатваць, плюшчыць, малоць і пад. паміж вальцамі. Вальцаваць ліставое жалеза. Вальцаваць пшаніцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мало́цца, мелецца; незак.

1. Раздрабняцца на муку, размолвацца. Сухое жыта добра мелецца.

2. Зал. да малоць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ме́льнік, ‑а, м.

Тое, што і млынар. [Аканом:] — У мяне млын стаіць. Мельнік памёр. Бярыся, калі хочаш, малоць. Умееш? Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памало́ць, ‑мялю, ‑мелеш, ‑меле; зак., што.

1. Змалоць усё, многае. Памалоць жыта.

2. і без дап. Малоць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перема́лывать несов.

1. (всё, многое) мало́ць, перамо́лваць;

2. (заново) перамо́лваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абмало́ць, ‑мялю, ‑мелеш, ‑меле.

Разм. Мелючы, зрабіць прыдатным для мліва. Пакуль што на жорнах малоць нельга: іх абавязкова трэба абмалоць. Сіпакоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шатрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак., што.

Ачышчаць (зерне) ад абалонак перад тым, як малоць або пускаць на крупы.

Ш. збожжа.

|| зак. сшатрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны.

|| наз. шатрава́нне, -я, н. і шатро́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (разм.).

|| прым. шатрава́льны, -ая, -ае.

Шатравальная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)