мо́латы, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад малоць.
2. у знач. прым. Размолаты, змолаты. Молатыя сухары.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)