Verbum

мініяцю́рны, -ая, -ае.

1. гл. мініяцюра.

2. Маленькі і вытанчаны.

Мініяцюрная шкатулка.

|| наз. мініяцю́рнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

табле́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Маленькі дыск з прасаванага лекавага парашку.

|| прым. табле́тачны, -ая, -ае.

напа́рстак, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м.

Маленькі каўпачок, які надзяваецца на палец пры шыцці, каб не ўкалоцца іголкай.

|| прым. напа́рсткавы, -ая, -ае.

драбі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Маленькі кавалачак, дробная часцінка чаго-н.

Хлеба ні крупінкі, а солі ні драбінкі.

малале́так, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м. і малале́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж. (разм.).

Дзіця, маленькі хлопчык або дзяўчынка.

малы́ш, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Маленькі хлопчык.

|| ж. малы́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак.

|| прым. малышо́вы, -ая, -ае.

чарцяня́ і чарцянё, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н.

1. Паводле народнай міфалогіі: дзіцяня чорта; маленькі чорт.

2. перан. Пра гарэзлівае, свавольнае дзіця (разм.).

|| прым. чарцяня́чы, -ая, -ае.

карнішо́н, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -а. Маленькі, зняты хутка пасля цвіцення агурок, прызначаны для марынавання.

2. -у. Гатунак такіх агуркоў.

|| прым. карнішо́нны, -ая, -ае.

агу́, выкл.

1. Узаемнае акліканне з мэтай знайсці або не згубіць адзін аднаго. —

Агу! — чуваць у лесе.

2. Зварот да малога дзіцяці, каб забавіць яго. —

Агу-агу, маленькі хлопчык!