Verbum

лесавы́, ‑ая, ‑ое.

Разм. Тое, што і лясны (у 1 знач.). Расцвітаюць навакол лесавыя краскі. Лынькоў.

дрыгвяні́сты, ‑ая, ‑ае.

Топкі, багністы. Дрыгвяністае балота. □ [Туман] поўз, распаўзаўся па дрыгвяністых нетрах, па лясных лагчынах. Лынькоў.

адвакату́ра, ‑ы, ж.

Тое, што і адвакацтва. У свой час.. [прамоўца] скончыў Сарбонскі універсітэт, займаўся адвакатурай. Лынькоў.

зба́ўца, ‑ы, м.

Тое, што і збавіцель. [Лорд] расчуліўся.., калі павінен быў развітацца з сваімі збаўцамі. Лынькоў.

разбі́тасць, ‑і, ж.

Вялікая стомленасць, расслабленасць. Страшэнна балела галава, ва ўсім целе адчувалася вяласць, разбітасць. Лынькоў.

сасле́пу, прысл.

Тое, што і сослепу. Ледзь не зайшоўся ў крыку начальнік паліцыі выстраліў саслепу. Лынькоў.

сахары́на, ‑ы, ж.

Тое, што і сахарын. Сора Гілерава не носіць болей сахарыны па вёсках. Лынькоў.

скарастрэ́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае вялікую скарастрэльнасць. Білі скарастрэльныя гарматы, захліпаліся кулямёты на вежах бронецягніка. Лынькоў.

склеро́зны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і склератычны. Генерал барабаніў даўгімі, склерознымі пальцамі па борце машыны. Лынькоў.

віхля́сты, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Які хістаецца з боку ў бок (пра чалавека і яго рухі). Ён [сведка] сапраўды ішоў нейкай няўпэўненай віхлястай паходкай і нібы прынюхваўся да таго, што адбывалася ў зале. Лынькоў.

2. Звілісты, пакручасты. Віхлястыя сцежкі. □ Паглыбляліся, выпростваліся віхлястыя і ленаватыя рачулкі. Лынькоў.