скура́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

Скураная куртка або кароткае скураное паліто.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паліто́н м., обл. ку́ртка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

штармо́ўка ж., разг. (куртка) штормо́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

венге́рка

‘куртка; танец; сорт сліў’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. венге́рка венге́ркі
Р. венге́ркі венге́рак
Д. венге́рцы венге́ркам
В. венге́рку венге́ркі
Т. венге́ркай
венге́ркаю		 венге́ркамі
М. венге́рцы венге́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пухаві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Куртка ці паліто на пуховай падкладцы.

2. Тое, што і пярына.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

целагрэ́йка, -і, ДМ -йцы, мн. -і, -ро́ек, ж.

1. Тое, што і душагрэйка.

2. Ватовая куртка, ватоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фо́рменка ж., разг. (матросская куртка) фо́рменка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

венге́рка​II (танец, куртка, слива) венге́рка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ку́ртачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Памянш.-ласк. да куртка; невялікая, дзіцячая куртка. Другі [хлопчык] — чарнявы, у паласатых штоніках і жоўтай куртачцы. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэгла́н.

1. -а, м. Адзенне, у якога рукаў складае адно цэлае з плячом.

2. нязм. Пра адзенне: такога крою.

Сукенка, куртка, паліто р.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)